Rannveig Guðmundsdóttir (andsvar):
Virðulegi forseti. Ég er með fyrirspurn og athugasemd til fjmrh. Fyrst fyrirspurnin. Efst á bls. 370 er fjallað um heimild til að selja húsnæði Gjaldheimtunnar við Tryggvagötu 28 og inn á milli setninga þar er skotið einni setningu: ,,Enn fremur er unnið að lausn húsnæðismála Tryggingastofnunar.`` Ég spyr fjmrh. hvernig þessu mikilvæga baráttumáli líður að Tryggingastofnun fái viðunandi húsnæði, ekki síst húsnæði þar sem þeir skjólstæðingar sem þangað leita geta komið að húsinu með sæmilegum hætti.
Athugasemd mín snýr að stolti ríkisstjórnarinnar í þessum fjárlögum, sem mér heyrist að séu 120 ný hjúkrunarrými, og andstöðu þess sem er Framkvæmdasjóður fatlaðra. Í þessum fjárlögum kemur fram að 480 milljónir verða innheimtar í erfðafjárskatt, 235 munu fara í framkvæmdasjóð, þ.e. upphæðin er helminguð. Þarna eru miklir biðlistar. Samkvæmt svari félmrh. var staðan í árslok 1997 þannig að 362 einstaklingar voru á biðlista eftir húsnæði og 119 á biðlista eftir dagvist. 245 milljónir af erfðafjárskattinum eiga að renna í ríkissjóð. Ég lék mér að því að skoða fjármögnun 120 hjúkrunarrýma sem er á bls. 314 í fjárlögunum. Þar er sagt frá því að kostnaður við 60 rými sé 72 milljónir, við önnur 26 sé hann 37 milljónir og síðan er sagt frá 25 sem eigi að kosta 25 milljónir. Mín stærðfræði segir mér að þarna séu 111 hjúkrunarrými sem kosta muni 134 milljónir. Einhverjar breytingar eiga síðan að eiga sér stað, að breyta öðrum rýmum í hjúkrunarrými.
Er það virkilega svo, herra forseti, að það fjárlagafrv. sem hér er sett fram sýni okkur að taka eigi helminginn af því sem hefði með réttu átt að fara í Framkvæmdasjóð fatlaðra og veita úrræði þar og setja það í þennan annars ágæta kost sem er að fjölga hjúkrunarrýmum? Og, herra forseti, auðvitað geri ég athugasemdir við að barnabætur lækka í fjárlagafrv.