Siv Friðleifsdóttir (andsvar):
Virðulegur forseti. Hér færði hv. þm. Össur Skarphéðinsson þau rök fyrir máli sínu að mjög slæmt yrði að eitt fyrirtæki fengi þetta starfsleyfi. Hann taldi það vera eins konar einkaleyfi sem jafnvel yrði til þess að skaða framþróun í læknavísindum. Ég átta mig alls ekki á þessari röksemdafærslu þar sem ljóst er að afar dýrt er að setja upp þennan grunn, kostar 10--20 milljarða. Eins er ljóst að ef einhver annar mætti gera slíkan grunn daginn eftir að þeim fyrri væri komið upp þá væri lítið spennandi að leggja í alla þá vinnu, þá mundi enginn fjárfesta í slíkum grunni. Ég átta mig ekki á þessari röksemdafærslu. Hvernig dettur hv. þm. í hug að einhver fjárfesti í grunni ef það er ekki tryggt að það sé bara eitt starfsleyfi, að það sé bara einn sem getur gert það? Hvernig dettur manni slíkt í hug?
Ég spyr: Stendur ekki valið milli þess að veita einum þetta starfsleyfi eða fá bara engan grunn, gera ekki neitt? Er þetta ekki valið sem við stöndum frammi fyrir?