Ágúst Einarsson:
Herra forseti. Það mál sem við erum að fjalla um er breyting á lögum um tryggingagjald. Það stjórnarfrv. miðar að því að örva sparnað. Ég er aðili að nál. í þessu máli og ég er meðflutningsmaður að brtt. sem er flutt af hv. Vilhjálmi Egilssyni og mér. Mér þykir rétt að gera aðeins grein fyrir afstöðu minni til málsins.
Með þessari brtt. sem við hv. þm. Vilhjálmur Egilsson, stöndum að er málið gert enn einfaldara í framkvæmd með uppgjöri einu sinni á ári. Við teljum að með því sé náð enn betur um þau markmið sem stefnt er að með frv. Vitaskuld er hægt að hafa margvíslegar skoðanir á því hvernig ber að auka sparnað og útfæra. Ég hef ekki alltaf verið sammála hæstv. ríkisstjórn um aðferðafræði í þeim efnum en hérna er þó lagt upp með ákveðna hugmynd. Ég vona að hún eigi eftir að fá hljómgrunn og þátttaka verði í þessu formi. Ég tek alls ekki undir neina svartsýnisspá um það. Að taka þátt í þessum viðbótarsparnaði er valkostur sem er til hagsbóta fyrir launþega. Það er mjög brýnt vegna þess að efnahagsstefna ríkisstjórnarinnar er þannig að viðskiptajöfnuður er það hættulegt vandamál að það er sjálfsagt fyrir okkur að reyna að stuðla að auknum sparnaði.
Herra forseti. Ég styð þetta mál. Þetta er afmarkað mál til að örva sparnað í landinu. Það hefði mátt útfæra það öðruvísi og með öðrum hugmyndum en ég sé ekki ástæðu til að leggjast gegn því og sérstaklega ekki þegar þessi tillaga er komin fram sem ég á von á að verði samþykkt sem einfaldar framkvæmd málsins. Ég vona að þetta frv. ásamt fleiri aðgerðum leiði til örvunar sparnaðar í samfélaginu því að ekki veitir okkur af því í hagkerfi okkar.