Ágúst Einarsson (andsvar):
Herra forseti. Ég þakka hæstv. fjmrh. fyrir yfirlýsingu hans í sambandi við þetta mál. Hann segir að hann hafi eins og aðrir það sama markmið að enginn, sem áður þáði fyrirgreiðslu í félagslega kerfinu, sé verr settur eftir breytinguna. Hann nefnir að taka verði sérstaklega á þeim vandamálum þegar fólk rekur sig upp undir þetta vaxtaþak ef við getum orðað það þannig. Hann segist e.t.v. í fljótu bragði ekki sjá lausnir á því, hvort það sé að hækka vaxtaþakið eða að gera þetta stimpilgjaldslaust og þarf að kanna hina lagalegu útfærslu í þeim efnum.
Ég skil hæstv. ráðherra þannig að hann sé búinn að taka afdráttarlaust undir það að vilja leysa þetta vandamál þegar það kemur upp gagnvart þeim einstaklingum sem svo háttar til hjá, þau dæmi munu vafalítið finnast. Ég hlýt að treysta því og hef enga ástæðu til annars en að þetta verði tekið upp í því lagaformi sem nauðsynlegt er, reynist þetta vandamál í fyrsta lagi fyrir hendi, sem ég og aðrir teljum vera, að það verði þá leyst annaðhvort með lagasetningu eða á annan hátt þannig að menn nái því markmiði fullkomlega sem var lýst í upphafi og var grundvöllur þess að málið kom aftur inn í nefndina milli 2. og 3. umr.