Guðjón A. Kristjánsson:
Herra forseti. Ég held að þetta sé nú bara réttlætismál sem hér er hreyft og eðlilegt að það fái framgang. Það getur ekki gengið, þó að um Þróunarsjóð sjávarútvegsins sé að ræða, að hann eigi stórar fasteignir í einhverjum sveitarfélögum og greiði ekki af þeim gjöld árum saman. Þetta er talsvert mál fyrir viðkomandi sveitarfélög og það er einfaldlega svo að það hefur orðið talsvert tekjufall í báðum þeim sveitarfélögum sem hér um ræðir og þeim veitir ekki af sínum tekjum, samanber það að hér fyrir jól voru afgreidd sérstök lög, m.a. um að bæta sveitarfélögum sem orðið hefðu fyrir miklum tekjusamdrætti og þar sem íbúum hefur fækkað, upp þann tekjumissi.
Ég veit ekki hvort hægt er að orða það eins og hv. þm. Guðmundur Hallvarðasson, að Þróunarsjóður hefði komið þarna inn til að bjarga einhverjum málum. Ég held að það eigi ákaflega illa við í þessu tilfelli. Þróunarsjóður keypti þessi hús en ég held að þeim kaupum hafi nú fylgt lítil björgunaraðgerð, a.m.k. fyrir Ísafjörð og þau hafa ekki orðið til þess að þau fyrirtæki sem runnu saman þegar þessi kaup fóru fram hafi náð að halda velli fyrir vestan og halda þar uppi öflugu atvinnulífi. Það horfir alla vega ekki svo nú um stundir þó að það hafi verið um tíma.
Ég held að enginn sjái sérstök not fyrir þessi hús núna. Það er mikið af húsnæði á Ísafirði á lausu og það getur alveg farið svo að Þróunarsjóðurinn muni eiga þessar húseignir áfram um nokkurt árabil. Ég tel eðlilegt að við breytum lögunum í þessa veru. Það var ekki tilgangurinn með lögunum um Þróunarsjóð sjávarútvegsins að hann ætti þessar eignir um langan tíma. Þetta átti að verða til hagræðingar og síðan gæti sjóðurinn selt þetta frá sér aftur til annarra nota reyndar en fiskvinnslu.
Það er vonandi að svo fari sem allra fyrst að inn í þessi miklu húsakynni komi einhver atvinnustarfsemi og að einhver sé tilbúinn að kaupa þau. En ég held að við höfum það ekki í hendi fyrir vestan eins og er. Mér finnst eðlilegt að þetta ástand geti ekki varað um ókomna tíð meðan ástandið er eins og það er og ekki horfur á að það breytist.