Landbúnaðarráðherra (Guðni Ágústsson):
Hæstv. forseti. Ég þakka þá umræðu sem hér hefur verið um þessi mál. Ég vil segja í upphafi máls míns að ég --- hvernig orðar maður það, hæstv. forseti? --- hér stend ég og get ekki annað. Ég tók að mér að flytja málið í fjarveru hæstv. viðskrh. Faglega hef ég því ekki getað kafað djúpt í það öðruvísi en að ég samþykkti það í ríkisstjórn og mínum þingflokki að þetta mál yrði lagt fram til meðferðar og umfjöllunr í þinginu með þeim rökum sem hér eru kynnt í dag.
Hv. þm. Jóhanna Sigurðardóttir beindi til mín spurningum og lýsti eftir því hvort ég væri ekki enn sami drengurinn og ég var. Ég get upplýst að auðvitað er ég sömu skoðunar og ég hef ávallt verið. Það er margs að gæta um skuldastöðu heimilanna o.s.frv. sem hv. þm. minntist á. Það þarf því að mörgu að hyggja.
Ég vil segja það sem stjórnmálamaður að ég fagna því hversu okkur hefur vel tekist eftir að kratarnir voru lagðir til hliðar að bæta hag þjóðfélagsins og margt er í öðrum farvegi en áður var, uppgangur í landinu, bætt kjör hjá fólkinu, atvinnuleysið horfið. (Gripið fram í: Íslenska kýrin er nú enn í hættu.) Hv. þm. telur íslensku kúna í hættu. Ég held að svo sé ekki því að það flæðir úr henni mjólkin aldrei jafnmikið og nú, hún hefur því tekið allverulega við sér. En ég vil segja án þess að vera með neitt grín, að vissulega hef ég áhyggjur af öllum viðbótarsköttum. 1 þús. kr. eru 1 þús. kr. heillin, sagði kerlingin einhvern tíma. Þær eru auðvitað teknar úr missterkum eða misríkum vösum og hafa sín áhrif. Það á því að vera verkefni okkar sem leiðum ríkisstjórnina í dag að reyna að leita allra leiða til að lækka skatta og gjöld, ég tala nú ekki um á eignum manna. Í rauninni höfum við sem stöndum að ríkisstjórninni heitið því að með upptöku fjármagnstekjuskatts verði sérstaklega hugað að því að lækka fasteignaskatta. Ég hef haldið því fram að fasteignaskattar ekki síst á landsbyggðinni séu hærri en þeir eiga að vera og hærri en raunverulegt verð á eignum er þar í dag. Þetta vil ég láta koma alveg skýrt fram.
Þegar ég sé hversu mikil viðbótargjöld þetta eru, að 50 millj. kr. umsýslugjald fer upp í 200 millj., þá eru það miklir peningar og eins og hv. þm. sagði áðan, yrði á fjórum árum 600 millj. Vissulega eru það miklir peningar.
Ég velti því fyrir mér af því að ég held að menn séu hér að koma með skilvirkt kerfi sem eigi fyllilega rétt á sér og ég trúi því að þingnefndin, Alþingi Íslendinga, muni eðlilega kafa ofan í það hvernig þessu er best fyrir komið. Kannski er það svo að þegar það opinbera á í hlut, þá er farið að hugsa þetta öðruvísi þegar eitthvað á að vera á landsbyggðinni. Ég hef áhyggjur af því. Það er eins og það opinbera hafi lögheimili í Reykjavík og gjaldandinn sé alltaf fólkið sjálft þegar kemur að landsbyggðinni, þ.e. reksturinn er jafnan tekinn í gegnum það opinbera og skattana þegar eitthvað er í höfuðborginni en í vaxandi mæli því miður sú hugsun að hver og einn finni það ef eitthvað á að vera á landsbyggðinni, þannig að ég treysti því nú að til að standa undir þessu nýja kerfi fari Alþingi Íslendinga vel ofan í þennan lið, eins og hv. þm. kom að og benti á. Ég vil segja það sem ráðherra og sem þingmaður að ég tel það sjálfsagðan hlut. Ég hef ekki fest mína hugsun svo í þessu máli að finnist ekki betri leið undir þeim feldi sem þetta mál fer í í þinginu, þá gæti ég mjög vel hugsað mér að menn skoði það grannt út frá því sjónarmiði að leggja alla að jöfnu og spyrja sjálfa sig þeirrar spurningar hver eigi í rauninni að borga þennan kostnað. Er það ekki alveg eins sanngjarnt að skoða þá leið að þeir mörgu notendur sem hér hafa verið nefndir komi eitthvað til sögunnar og pinkillinn á fjölskyldunni og fólkinu verði minnkaður?