Karl V. Matthíasson:
Herra forseti. Ég vil þakka þau gögn sem hér hafa komið fram og þau orð sem hafa verið sögð. Við erum öll einhuga í því að vilja hafa gott vegakerfi í landinu okkar og oft er talað um hvað vegir séu góðir og nauðsynlegir í öllum samskiptum. Gamalt máltæki segir: Allir vegir liggja til Rómar. Í framhaldi má hugsa hvers vegna þetta var sagt. Var það vegna þess að þeir sem bjuggu í Róm þurftu að komast út í skattlöndin eða var það vegna þess að þeir sem bjuggu í skattlöndunum vildu komast til Rómar?
Í umræðum um byggðamál hefur verið rætt um að það sé kostur fyrir byggðarlag ef auðvelt er að komast til Reykjavíkur. Vestfirðingur einn sagði einu sinni að ein mesta samgöngubót sem gerð hefði verið fyrir alla landsbyggðina væru göngin undir Hvalfjörð. Auðvitað er þetta ekki alveg svona einfalt því að Reykvíkingar og fólk sem býr á höfuðborgarsvæðinu nýtur þess að fara út á land og heimsækja landið sitt og byggðina í sumarleyfum og í öðrum tilgangi.
Ég vil fagna því sem er í þessari jarðgangaáætlun. Ég er mjög ánægður að talað er um jarðgöng milli Arnarfjarðar og Dýrafjarðar sem dæmi og önnur jarðgöng. Þetta minnir okkur á að þó gott sé að vegir landsbyggðarinnar liggi til höfuðborgarinnar og fólk eigi auðvelt með að komast til Reykjavíkur þar sem Alþingi Íslendinga er, Háskóli Íslands, Landspítalinn og margar aðrar stofnanir, sem landsbyggðarmenn þurfa náttúrlega að sækja til og eiga í, þá er fólk einnig farið að beina sjónum sínum að því í sambandi við vegamál að góðar samgöngur séu á milli svæða. Vil ég nefna sem dæmi hvílík samgöngubót það var t.d. þegar jarðgöngin komu á Vestfjörðum.
Frá Súðavík til Bolungarvíkur er malbikað og góð leið. Frá Ísafirði til Súgandafjarðar, Flateyrar og bráðum til Þingeyrar er líka góð leið. Ég er þar að tala um hversu samgöngur innan svæðis séu góðar á norðanverðum Vestfjörðum. Eins vil ég nefna sunnanverða Vestfirði, frá Bíldudal og alveg inn í Patreksfjarðarbotn. Þar er búið að malbika og gera góða vegi.
Ekki þarf að fjölyrða um hversu góð áhrif þetta hefur haft á samfélagið þarna og byggðirnar. Þetta er nauðsynlegt að halda áfram með og hugsa um þetta líka í vegagerðinni að tengja svæðin betur. Þetta er byggðasjónarmið sem við þurfum að horfa stöðugt á.
Á norðanverðu Snæfellsnesi opnaði hæstv. samgrh. nýlega leiðina á milli Grundarfjarðar og Ólafsvíkur, Búlandshöfðann. Var það mikið gleðiefni. Ég bý í Grundarfirði og vil segja að þessi samgöngubót er miklu meiri en fólk grunaði og menn nota sér þessar miklu framfarir. Eins má segja þegar nýr vegur um Ólafsvíkurenni var lagður á milli Hellissands, Rifs og Ólafsvíkur.
Fyrst ég er að tala um norðanvert Snæfellsnes þá langar mig til að víkja að einum vegi sem er enn eins og frá síðustu öld, það er best að orða það þannig. Það er vegarkafli sem heitir Kolgrafarfjörður. Það er alveg algjörlega óviðunandi að þurfa að aka þá leið eins og hún er í dag miðað við allt umhverfis, malbikaða góða vegi frá Stykkishólmi að Berserkseyri og frá Ólafsvík og að Kolgrafarfirði eða til Grundarfjarðar. Ég tel mjög brýnt að tengja byggðirnar á norðanverðu Snæfellsnesi þannig að þar sé mjög auðveld leið. Fólk á norðanverðu Snæfellsnesi talar æ oftar um meiri og auknari samskipti. Til þess að þau geti átt sér stað og við getum farið að líta á Stykkishólm, Grundarfjörð, Ólafsvík, Rif og Hellissand sem eina byggðaheild verða samgöngurnar að vera miklu betri um Kolgrafarfjörð en er.
Mig langar sérstaklega að minna á þetta. Auk þess auðveldar þetta öllum ferðamönnum, bæði innlendum og erlendum, að ferðast um Snæfellsnes. Í þessu sambandi er náttúrlega líka vert að tala um Útnesveg á Snæfellsnesi. Ég vildi vekja athygli á þessu máli og einnig hversu ánægjulegt það er að fólk notfærir sér að sækja þjónustu í nágrannabyggðir, er farið að mynda samtök um skóla og aðra starfsemi vegna þess að vegirnir eru að verða betri. Því er nauðsynlegt að vegirnir séu góðir og reynt verði að vinna hratt og vel í vegagerð á Íslandi.
Okkur öllum hefur komið á óvart hversu vel hefur gengið í vegagerð og hversu oft vegagerðin hefur orðið ódýrari en gert hefur verið ráð fyrir í áætlunum. Í sambandi við nefndan veg yfir Búlandshöfðann held ég að hann hafi verið a.m.k. 100 millj. kr. ódýrari en ráð var fyrir gert. Oft dettur manni í hug að vegáætlun geri ráð fyrir því að vegirnir verði of dýrir. Tækin hafa sífellt orðið betri og öflugri til vegagerðar.
Ég vil að lokum ítreka þakkir mínar fyrir jarðgangaáætlun sem hefur verið lögð hér fram. Við þurfum að vera ófeimin og hugrökk í vegagerðinni. Í Bandaríkjunum sagði maður einn við bandarískan mann: Þið eruð svo ríkir að þið getið búið til mikla vegi. En hann svaraði: Við urðum ríkir vegna þess að við byggðum vegi.