Fyrirspyrjandi (Þórunn Sveinbjarnardóttir):
Hæstv. forseti. Ég vil þakka hæstv. félmrh. fyrir skýr og greinargóð svör. Ég vil þó taka fram að ég er ekki sannfærð um að það stuðli að bestri þjónustu við flóttamenn sem hingað koma að láta sveitarfélögin keppa um að vera í hlutverki móttökusveitarfélags eins og raunin hefur verið til skamms tíma, þó með undantekningum núna.
Sé það hins vegar niðurstaða ráðuneytisins þá er ég þeirrar skoðunar að það mætti kynna betur fyrir sveitarfélögum á Íslandi þá miklu kosti sem fylgja því að taka á móti flóttamönnum og þá miklu ábyrgð sem verið er að axla með því að standa fyrir slíkri móttöku.
Ég velti því líka fyrir mér hvort ekki þurfi að gera strangari kröfur um skólagöngu, þ.e. um framboð náms, t.d. framhaldsnáms vegna þess að í sveitarfélögum þar sem ekki er hægt að stunda framhaldsnám eru t.d. minni líkur til þess að hægt sé að taka á móti fjölskyldum sem eiga unglinga eða stálpuð börn. Þetta þarf allt að hafa í huga og allt þarf þetta að verka þannig saman að meiri líkur séu til þess en minni að fólk ílengist á fyrsta samastað sínum hér á landi.
Að lokum langar mig að spyrja hæstv. félmrh. hvort hann muni beita sér fyrir því að formlega verði frá því gengið að Íslendingar bjóði hingað velkomna 20--25 flóttamenn af kvóta Sameinuðu þjóðanna á hverju ári.
Við hv. þingmenn megum ekki gleyma því að það er auðvitað heill þeirra sem hér fá skjól sem skiptir mestu máli þegar móttaka flóttamanna er annars vegar. Því má aldrei gleyma.