Margrét Frímannsdóttir (andsvar):
Virðulegi forseti. Það út af fyrir sig er hið besta mál að koma til móts við íslenska atvinnustarfsemi og iðnað eins og hér er varðandi raftækjabúnaðinn. Út af fyrir sig hefði minni hlutinn örugglega ekki gert nokkra einustu athugasemd við þetta frv. ef aðeins hefði verið um það að ræða. Það hefði verið hægt að samþykkja þann hluta frv. en það réttlætir ekki hækkun á gjöldum á fæðubótardrykki og svo aftur lækkun á snakki. Þessi forgangsröðun og hvernig þetta er sett upp kallar á heildarendurskoðun. Ég skil erindi Samtaka iðnaðarins ekki þannig að farið sé fram á að ríkissjóður tapi að fullu þeim 3 milljörðum sem vörugjaldið skilar, heldur þvert á móti að það þurfi að eiga sér stað heildarendurskoðun og samræming þessara gjalda. Í því felst ekki endilega að þau séu lækkuð og tekjutap ríkissjóðs verði 3 milljarðar kr. þó að vörugjaldið falli út, heldur sé þarna um ákveðna samræmingu að ræða.
Ég spyr hæstv. ráðherra enn og aftur: Telur hæstv. ráðherra ekki nauðsyn á að fara í þessa heildarendurskoðun og samræmingu á vörugjöldum og virðisauka?