Sigríður Jóhannesdóttir:
Hæstv. forseti. Á sl. ári hélt Íslandsbanki ráðstefnu um einkaframkvæmd og var þangað boðið merkum talsmönnum slíks fyrirkomulags erlendis frá. Þarna mætti ég og auk þess voru þarna tveir ráðherrar sitjandi ríkisstjórnar, enda mikill áhugi í þeim herbúðum á einkavæðingu hvers konar svo sem alþekkt er.
Sérstaka athygli mína vakti að þarna kom fram í fyrirlestrum hinna erlendu gesta að þeir mæltu ákaft með einkaframkvæmd þegar um væri að ræða verklegar framkvæmdir en drógu hins vegar mjög úr þegar um væri að ræða rekstur, enda væru þeir sem við stjórnvölinn sætu í slíkum fyrirtækjum sem tækju að sér einkaframkvæmd sérfræðingar í framkvæmdum en ekki rekstri.
En hæstv. ríkisstjórn er kaþólskari en páfinn í þessum efnum. Nú er búið að semja um rekstur hjúkrunarheimilis við Íslenska aðalverktaka og fyrirtækið Securitas og opnast nú skyndilega allar gullkistur ríkisstjórnarinnar, þær sem hún hefur setið á og skammtað úr fjármagn til slíkra stofnana. Svo naumt hefur verið skammtað að virðulegum líknarfélögum sem hafa rekið stofnanir hér um árabil af mikilli fyrirhyggju og útsjónarsemi liggur við gjaldþroti því að alls ekki hefur verið léð máls á að hækka við þær daggjöld á undanförnum árum. Nú er Elliheimilið Grund búið að vísa daggjaldamálum sínum í Hæstarétt til að reyna að forða því að stofnunin verði tekin í gjaldþrot því tugmilljóna króna tap hefur verið á rekstrinum undanfarin ár.
Nú spyr ég, hæstv. forseti: Hversu langt ætlar ríkisstjórnin að ganga til að geta leyft verktakafyrirtækjum að spreyta sig á rekstri hjúkrunarheimila fyrir gamalt fólk með því yfirlýsta markmiði að græða á því peninga?