Árni Johnsen:
Herra forseti. Þegar öll rök standa til að menn samgleðjist yfir einhverjum mesta áfanga sem ákveðinn hefur verið um viðbótarátak í vegamálum taka sumir hv. stjórnarandstöðuþingmenn upp á þeim ósið að hafa allt á hornum sér. Að mínu mati er það algert óþarfa handapat að hafa þann háttinn á. Ef menn skoða ofan í kjölinn vegáætlun í heild og þær viðbótaráætlanir sem koma með viðbótarfé þá spannar þetta landið allt. Kannski aldrei eins mikið og nú spanna þessir þættir landið allt. Það er alveg sama hvar farið er um landið, alls staðar er verið að taka á mjög brýnum verkefnum sem hafa hrópað á framkvæmdir undanfarin ár. Það er styrkurinn í þessari uppsetningu.
Ég vil líka vekja athygli á því að það kom eitt nál. frá samgn. Þó að samgn. hafi ekki haft langan tíma til að fjalla um þessi atriði þá fór hún að sjálfsögðu gaumgæfilega í málið og sendi frá sér eitt nál. Það er hins vegar svolítið á skjön við málflutning sumra hér í dag.
Að stilla því upp að um sé að ræða gæluverkefni og hrossakaup er mjög ósanngjarnt. Ég get til að mynda nefnt skiptingu almenns fjár, um 100 millj. á þriggja ára tímabili, í almenna vegi í öllum landsbyggðakjördæmum utan Reykjavíkur og Reykjaness. Þar er í rauninni átt við tengivegi og almenn verkefni. Þar eru tvö kjördæmi, Suðurlandskjördæmi og Vesturlandskjördæmi, með 45% tengivega en sitja við sama borð og önnur kjördæmi. Ég nefni þetta aðeins sem dæmi.