Tómas Ingi Olrich:
Herra forseti. Ég held að það sé nauðsynlegt að bæta ögn við það sem hér var sagt áðan. Við verðum að reyna að gera okkur grein fyrir ástæðum þess að þessi yfirlýsing framkvæmdarstjórnar Evrópusambandsins er gefin. Hún kemur við þær aðstæður að framkvæmdastjórnin er með í höndunum skýrslu sérfræðinga um framtíð sambandsins. Í þeirri skýrslu er að finna tillögur sem koma til með að verka afar illa á þær þjóðir sem beðið hafa lengi eftir því að viðræður verði teknar upp við þær. Þetta eru hugmyndir um aukið samrunaferli og dýpkun samstarfsins.
Það er engin tilviljun að framkvæmdastjórinn Prodi kýs að reyna að slá á þessa óþolinmæði fyrir fram, kýs að koma með yfirlýsingu sem á að friða þær þjóðir sem hingað til hafa verið taldar utan þess ramma sem hægt væri að ræða við vegna þess að skilaboðin sem eiga eftir að koma um þessi mál, væntanlega í næstu viku, munu ganga í öfuga átt. Þar af leiðandi er þessi yfirlýsing gerð til þess að slökkva þann eld sem á eftir að gjósa upp þegar hugmyndir framkvæmdastjórnarinnar verða kynntar síðar meir.
Það er ekki svo að þessari yfirlýsingu, sem menn vilja leggja djúpan skilning í, sé ætlað að draga úr samrunaferlinu til þess að auka á útvíkkun sambandsins. Þvert á móti. Menn ætli sér að halda áfram þeirri stefnu sem mörkuð hefur verið. Þessi yfirlýsing er friðþæging þeim sem eru hræddir við að verða útilokaðir frá þessu samstarfi.