Sigríður Jóhannesdóttir:
Hæstv. forseti. Ég er meðflm. að því máli sem hér liggur fyrir til umræðu og hef reyndar flutt svipað mál á undanförnum tveimur þingum. Þetta atriði, hin svokölluðu endurinnritunargjöld, öðru nafni fallskattur, hefur löngum farið mjög fyrir brjóstið á mér. Ég tel þetta gríðarlegt óréttlæti og mikla afturför frá þeirri hugsun sem hingað til hefur verið höfð í heiðri þegar samin hafa verið lög um skólanám á Íslandi, að reyna að stuðla að jafnrétti til náms. Allir sem komið hafa nálægt skóla og kennslu vita að þeim, sem þarna mæta til leiks, er ekki alveg rétt gefið, því miður. Sumir nemendur koma vel mótíveraðir eins og kallað er, frá góðum heimilum sem fylgjast vel með námi þeirra og allri námsframvindu, styðja við bakið á þeim með keyptum einkatímum ef einhvers staðar bjátar á og munar í sjálfu sér ekki um að borga fallskatt ef börnin falla í einhverjum greinum.
Aðrir koma frá annars konar heimilum. Þeir koma frá láglaunaheimilum þar sem alls ekki er inni í myndinni að hægt sé að kaupa handa börnum dýra einkatíma, þar sem hverri krónu er vent og snúið til að reyna að láta enda ná saman og það munar miklu ef þarf kannski að borga endurinnritunargjald eða fallskatt fyrir barnið í tveimur fögum til viðbótar þeim skólagjöldum sem tókst að koma á fyrir nokkrum árum eða vísi að þeim. Þá getur það ráðið úrslitum að foreldrar treysti sér ekki til að styðja börn til áframhaldandi náms. Ég tel að það sé mjög brýnt að menn skilji það að þarna er um þvílíkt óréttlæti að ræða, þvílíkan hortitt í íslenskri löggjöf, að við verðum að ná saman um að koma þessu fyrir kattarnef.
Þetta hefur a.m.k. engan veginn það uppeldislega gildi sem hæstv. menntmrh. hefur á undanförnum árum verið að gefa til kynna við umræður um þessi mál að hafi verið tilgangurinn. Ég held að það sé samdóma álit allra skólamanna að þetta hafi ekki það gildi. Þetta hefur a.m.k. ekki það gildi, sem hver maður sér, að styðja við skóla í þeirra fjárhagsvandræðum enda mætti nú fyrr vera og það er ekkert við þetta að gera annað en fella þetta lagaákvæði niður og afnema möguleikann til að innheimta þessi svokölluðu endurinnritunargjöld.
Mig langar með örfáum orðum að koma að atriði sem ég hef flutt jafnframt þegar ég hef flutt frv. um þetta sama efni á undanförnum þingum. Það er um svokölluð efnisgjöld en þessi efnisgjöld leggjast af hvað mestum þunga á þá nemendur sem stunda einhvers konar verknám. Það er einmitt á því sviði sem við Íslendingar þurfum að sækja í okkur veðrið því að hér hefur vegur verknáms farið versnandi á undanförnum árum, m.a. vegna þess að það er dýrara að stunda verknám en annað nám. Ég tel að til þess að hvetja ungmenni til að stunda verknám eigi allra síst að læða þar inn sérstökum íþyngjandi efnisgjöldum þeim til handa og meining mín er að sú grein mætti einnig falla brott úr lögum.