Ásta R. Jóhannesdóttir (andsvar):
Herra forseti. Ég verð að segja að ég undrast það að menn skuli leggja þetta frv. fram aftur sem var fellt fyrir ári í þinginu. Mjög góð rök hafa verið færð fyrir því að þetta væri eitthvað sem ætti ekki erindi við okkur Íslendinga.
Hv. þm. Drífa Hjartardóttir sagði áðan að enginn hefði fetað í fótspor okkar með það að banna áhugamannahnefaleika. Aftur á móti get ég fullyrt það og kom það mjög skýrt fram í hv. heilbr.- og trn. á þeim tíma sem þetta var til umfjöllunar þar í fyrra að mjög margir vildu vera í sporum okkar og vera án þessarar svokölluðu íþróttar. Herra forseti. Upplýsingar komu fram um hvaða skaða þetta hátterni að berja fólk í höfuðið hefur haft á fólk. Sýnt var fram á ýmsar kannanir þar sem þetta hafði haft mjög varanlegan augnskaða og teknir voru til samanburðar 25 hnefaleikarar, áhugahnefaleikarar og síðan viðmiðunarhópur og það var afgerandi hvað hnefaleikarar höfðu hlotið mikla augnskaða. Í því sambandi að tala um að hvetja stúlkur til þessara íþrótta þá kom það einnig fram frá læknum sem komu á fund nefndarinnar að konur gætu hlotið varanlega og slæma skemmd í fituvef brjósta við hnefaleika og sömuleiðis að heili ungra stúlkna er mun verr varinn en hjá piltum sökum þess að beinin í höfuðkúpum stúlkna eru þynnri en hjá drengjum þannig að stúlkur lenda í mjög slæmum skaða. Fyrir utan það að heilaskaði getur komið fram seint á ævinni eftir slíka íþrótt og sérstaklega ef um börn er að ræða sem byrja að æfa snemma.