Pétur H. Blöndal (andsvar):
Herra forseti. Það er nú einmitt einkenni á hlutafé að það þjónar ekki skammtímahagsmunum. Menn fjárfesta í hlutafé til lengri tíma og hlutafé er yfirleitt fjármagn sem krefst þolinmæði.
Ekki er ljóst hvort sparisjóðirnir gætu starfað óbreytt og þannig átt samleið með fólkinu ef fram kæmi aðili sem byði sparifjáreigendum umtalsvert hærri vexti og veitti lán með talsvert lægri vöxtum. Þá er hætt við að fólkið ætti ekki lengur samleið með sparisjóðunum og lántakendur freistuðust til að taka lán með lægri vöxtum. Sparifjáreigendur freistuðust kannski til að leggja inn fé á slíka reikninga, þ.e. ef þeir væru örugglega með hærri vöxtum. Þar fyrir utan yrði ráðgjöfin miklu betri. Það er þetta sem ég á við, ég held að sparisjóðirnir mundu ekki ráða við slíkar breytingar.