Dómsmálaráðherra (Sólveig Pétursdóttir):
Herra forseti. Ég vil þakka fyrir þá umræðu sem hér hefur farið fram og hv. málshefjanda fyrir að vekja máls á umræddum skýrslum í þinginu. Ég fór í fyrri ræðu minni yfir þau viðbrögð sem skýrslurnar kalla á og það sem fram undan er af minni hálfu.
Hér hefur verið minnst á svokallaða sænska leið þar sem kaup á vændisþjónustu hafa verið gerð refsiverð í öllum tilvikum. Ég vil benda á að lítil reynsla er komin á þær breytingar. Þær hafa verið afar umdeildar þar í landi, m.a. hefur verið bent á að slíkar breytingar geti haft þveröfug áhrif en til er ætlast, gert vændið duldara og vændiskonurnar háðari milliliðum sem ráðskast með líf þeirra.
Það þarf að skoða margt í nefndinni, m.a lagabreytingar. Ég vil sérstaklega nefna tvennt sem snertir börn og ungmenni.
Í fyrsta lagi miðast svokallaður kynferðislegur lögaldur hér á Íslandi við 14 ár sem þýðir að refsivert er að hafa kynmök við einstakling sem er yngri en 14 ára. Þetta viðmið er hærra annars staðar á Norðurlöndum og ég tel að mikilvæg rök hnígi að því að hækka þetta aldurssviðmið hér á landi.
Í öðru lagi er í öllum öðrum ríkjum Norðurlanda að finna sérstök ákvæði sem leggja refsingu við kaupum á vændisþjónustu barna og ungmenna. Engin ákvæði eru í íslenskum lögum sem gera það afdráttarlaust refsivert að kaupa vændisþjónustu af börnum eldri en 14 ára. Ég tel eðlilegt og sjálfsagt að lögð sé refsing við slíku þegar börn eiga í hlut. Ég tel að skýrslan um félagslegt umhverfi vændis bendi til þess að þörf sé á lagabreytingum í þá veru. Slík breyting fæli í sér að refsivert yrði að kaupa vændisþjónustu af einstaklingi yngri en 18 ára.
Herra forseti. Ég tel mestu skipta að koma þessu viðfangsefni upp á yfirborðið og stuðla að upplýstri umræðu þannig að hægt sé að veita viðeigandi ráðgjöf og aðstoð og spyrna gegn þeirri misnotkun sem oftast fylgir vændinu.