[prenta uppsett í dálka] 21. fundur, 126. lþ.
Fyrirspyrjandi (Sighvatur Björgvinsson):
Virðulegi forseti. Þetta varpar ljósi á furðulegt ástand. Flest þeirra fyrirtækja sem skráð eru á Verðbréfaþingi Íslands eru sjávarútvegsfyrirtæki. Íslenskir aðilar eru að hefja útrás til að laða að sér erlenda fjárfesta. Þá kemur í ljós að þeim er bannað að festa fé sitt í stærsta hópi þeirra fyrirtækja sem eru skráð á Verðbréfaþingi.
Því til viðbótar eru takmarkanir settar á erlenda fjárfesta til að fjárfesta með óbeinum hætti, þ.e. til þess að eiga hlut í fyrirtækjum sem eiga hlut í sjávarútvegsfyrirtækjum, t.d. olíufélögunum. Það er að æra óstöðugan að elta uppi þær breytingar sem kunna að verða á eignarhaldi á slíkum fyrirtækjum sem eru ekki í sjávarútvegsrekstri en eiga hlut í fyrirtækjum í sjávarútvegi. Hvernig í veröldinni láta menn sér detta í hug að við svona aðstæður sé líklegt að erlendir fjárfestar fáist til þess að taka þátt í uppbyggingu í íslensku atvinnulífi, þegar flest þeirra atvinnufyrirtækja sem eru á markaðnum eru algjörlega lokuð og síðan gilda flóknar reglur um öll önnur fyrirtæki? Á sama tíma og aðrar þjóðir berjast um til að reyna að ná til sín erlendum fjárfestum til uppbyggingar í atvinnulífi þá ætla Íslendingar að fara út á markaðinn við slíkar aðstæður.
Ég vona að hæstv. ráðherra sé mér sammála um að þetta nær engri átt. Þetta skilar engum árangri og þessum heimskulegu lagasetningum verður að breyta.
