Pétur H. Blöndal (andsvar):
Herra forseti. Að sjálfsögðu er markmiðið að hækka laun. Það hefur tekist aldeilis glimrandi hér á landi að hækka launin undanfarin fimm til sex ár. Þau hafa hækkað sem aldrei fyrr og það er bara virkilega ánægjulegt.
Þegar ég kom inn á þing 1995 kvartaði ég undan því að lægstu laun væru skammarlega lág á Íslandi, 42 þús. kr. voru þau þá. Nú eru þau komin í 90 þúsundkall. Mér líkar það bara ágætlega. (Gripið fram í.)
Vegna þess að hv. þm. er nú í stjórn Lífeyrissjóðs starfsmanna ríkisins og braskar sennilega mest allra þingmanna með hlutabréf þá ætti hann að vita að fjármagnseigandi sem keypti hlutabréf í deCODE á genginu 50 fyrir hálfu eða einu ári fengi ekki mikinn arð ef hann seldi núna á genginu 12. Ég hugsa að það séu ekki miklar kjarabætur þar, hann mundi heldur ekki þakka hv. þm. fyrir það.
Byrjunarlaun kennara 100 þús. kr. Ég stakk upp á því að hækka þetta umtalsvert. Ég bauð 10--20% launahækkun bara fyrir að hafa lífeyrisréttindi eins og Lífeyrissjóður verslunarmanna veitir. (ÖJ: Af hverju viltu skerða kjör kennara?) Skerða? Ég met þessi réttindi. Með því að láta þá vinna allan daginn allt árið mætti örugglega bæta svona 40% við, þannig er kennarinn kominn upp í 160 þús. kr. byrjunarlaun.