[prenta uppsett í dálka] 46. fundur, 126. lþ.
Jónína Bjartmarz:
Herra forseti. Ég mæli fyrir áliti hv. allshn. um frv. til laga um dómtúlka og skjalaþýðendur á þskj. 425, 80. mál. Nefndin fékk vegna þess frv. á fund sinn gesti og eins bárust umsagnir frá nokkrum aðilum sem eru nánar tilgreindir í nefndaráliti á þskj. 425.
Með frv. er lögð til heildarendurskoðun á gildandi lögum um heimild fyrir Stjórnarráðið til þess að veita mönnum rétt til þess að vera dómtúlkar og skjalþýðendur, nr. 32/1914. Þetta felur í sér nokkuð ítarlegri ákvæði en gildandi lög gera ráð fyrir. Frv. sama efnis var til umfjöllunar hjá nefndinni á 125. löggjafarþingi en var ekki afgreitt og var ein ástæðan sú að nefndin taldi ákvæði sem fjölluðu um hæfisskilyrði umsækjenda um löggildingu of ströng. Frv. er nú til umfjöllunar í breyttri mynd að því er þau ákvæði varðar.
Nefndin fjallaði sérstaklega um það ákvæði frv., 5. mgr. 3. gr., sem snýr að gjaldtöku fyrir að þreyta prófraun sem umsækjendur um löggildingu sem dómtúlkar eða skjalaþýðendur þurfa að gangast undir og kallaði jafnframt eftir upplýsingum um kostnað við próf sem haldin hafa verið. Í kostnaðaráætlun fjárlagaskrifstofu fjmrn., sem fylgir frv., kemur fram að kostnaður við árlegar prófanir umsækjenda geti numið um 1 millj. kr. Í upplýsingum þeim sem nefndinni bárust frá dómsmrn. kom fram að undanfarin 20 ár hefðu verið haldin nokkuð reglulega á tveggja ára fresti próf fyrir þá sem vildu öðlast réttindin. Heildarkostnaður við prófin hefði verið á bilinu 950.000--1.250.000 kr. og mun hann fyrst og fremst hafa falist í vinnu prófdómenda og prófstjórnar, svo og vinnu við að undirbúa prófið og halda það. Jafnframt kom fram að miðað við kostnað undanfarinna þriggja prófa (árin 1993, 1995 og 1997) megi ætla að kostnaður hvers próftaka verði um 50.000 kr. Nefndin minnir á að prófgjöldin eru þjónustugjöld og því óheimilt að innheimta hærra gjald en nemur raunverulegum kostnaði við prófin.
Nefndin leggur til að frv. verði samþykkt með breytingum sem gerð er tillaga um í sérstöku þingskjali, þskj. 426. Leggur nefndin m.a. til þá breytingu að í staðinn fyrir að dómsmrh. sé skv. 5. gr. skylt að fella löggildingu úr gildi ef viðkomandi fullnægir ekki lengur hæfisskilyrðum a-liðar 1. mgr. 2. gr. þá verði ráðherra gert það heimilt. Skyldunni verður þannig breytt í heimild dómsmrh.
Vegna athugasemda sem nefndinni bárust vill nefndin leggja áherslu á að ef til niðurfellingar löggildingar kemur gilda ákvæði stjórnsýslulaga. Aðrar breytingar sem nefndin leggur til eru orðalagsbreytingar, við 2. gr. frv., um að inngangsmálsliður 1. mgr. orðist svo: ,,Rétt til að öðlast löggildingu sem dómtúlkur eða skjalaþýðandi hefur sá sem fullnægir þessum skilyrðum.`` Og síðan eru tilgreind tvö skilyrði.
Undir þetta nál. rita eftirtaldir hv. nefndarmenn í allshn.: Þorgerður K. Gunnarsdóttir, Ásta Möller, Guðrún Ögmundsdóttir, Katrín Fjeldsted, Lúðvík Bergvinsson og Ólafur Örn Haraldsson. Sú sem hér stendur tók þátt í meðferð málsins en ekki afgreiðslu þess og var fjarverandi ásamt Hjálmari Jónssyni og Sverri Hermannssyni.
