Jón Bjarnason:
Herra forseti. Það er ljóst að skynsamlegt var að leita forúrskurðar samkeppnisráðs varðandi sameiningu bankanna. Hins vegar hefur umræðan um sölu eða sameiningu þessara banka á undanförnum mánuðum leitt til aukinnar spennu á peningamarkaðnum, kapphlaups milli bankanna í útlánum til þess að ná sem stærstri markaðshlutdeild og auka þar með virði sitt við sölu. Öll þessi óvissa og þetta kapphlaup hefur virkað sem olía á eld þenslunnar og aukið viðskiptahalla og óvissuna í framtíð efnahagsástands hér á landi.
Ég spyr, herra forseti: Hvert verður framhaldið? Hæstv. ráðherrar hafa lýst því yfir að framhaldið sé að selja bankana með einum eða öðrum hætti en að mínu viti er langskynsamlegasti kosturinn sá að leggja á hilluna allar hugmyndir um sölu þessara stofnana svo að þær fái næði til að skipuleggja þjónustu sína án stöðugs þrýstings um sölu og gefa jafnframt starfsfólkinu endurnýjað starfsöryggi og framtíðarsýn.
Þessar stofnanir, herra forseti, þurfa nú frið til að endurnýja traust viðskiptavina sinna og efnahagslífið og peningamálin í landinu þurfa að fá frí frá flumbrugangi stjórnvalda í einkavæðingarmálum.
Herra forseti. Ég skora á hæstv. ríkisstjórn að gefa nú bönkunum, þessum mikilvægu þjónustustofnunum allra landsmanna frið til að endurnýja traust starfsfólks og til að byggja upp öfluga þjónustu um allt land.