Kristján L. Möller:
Herra forseti. Ég vil leggja nokkur orð inn í umræðuna um frv. sem hér er verið að ræða um stjórn fiskveiða. Gagnvart dagróðrabátunum, þeim smáu bátum sem róa og hafa hingað til verið með ákveðna daga og hafa verið skikkaðir til eftir ákveðna útiveru að telja tíma sinn niður í sólarhringum, þá tel ég að sú breyting sem hér er verið að gera með því að færa þetta yfir í klukkustundir sé jákvæð breyting á þessum þætti á annars stórgölluðu fiskveiðistjórnarkerfi sem ég ætla ekki að fara að ræða og lengja þar með umræðuna. En þetta er jákvæð breyting á þessu stórgallaða fiskveiðikerfi fyrir þá aðila sem það varðar, þ.e. þá sem eru með dagaróðrarbáta.
Ég átti þess kost, herra forseti, á síðasta sumri að vera á þeim ágæta stað Bolungarvík í smáfríi og hitti þar mjög marga efnilega og duglega sjómenn sem þar róa. Ég átti samtal við einn sem lýsti þessu kerfi fyrir mér mjög nákvæmlega. Hann lýsti því og tók sem dæmi, vegna þess að hjá honum stóð maður sem hafði verið á slíkum bát sem sokkið hafði, að mig minnir daginn fyrir sjómannadaginn það ár, e.t.v. vegna þess að menn voru að reyna að fullnýta rétt sinn. Viðkomandi bátur var búinn að vera það lengi á sjó, í klukkustundum talið, að hann gat ekki farið til baka og afskráð sig út úr þessum degi eins og margir aðrir gerðu þegar veður versnaði. Hann neyddist sem sagt til þess að vera áfram á sjó, þrátt fyrir það að veður væri að versna, halda áfram að fiska og fiskaði vel sem endaði svo með því að báturinn sökk. Sem betur fer varð mannbjörg í þessu slysi.
En það er eins og greypt inn í huga minn, herra forseti, það orð sem þessi ágæti sjómaður í Bolungarvík gaf þessu kerfi. Hann kallaði þetta einfaldlega ,,taugakerfið``. Hann kallaði þetta taugakerfið í íslenskri fiskveiðistjórn og gaf því þetta orð vegna þess fyrirkomulags sem þar var, að vera skyldugur til vera og draga frá allan sólarhringinn, þó hann gæti ekki verið á sjó nema fjóra, fimm tíma á sólarhring vegna þess að ef veður breyttist eða enginn afli væri þá mundi hann neyðast til að fara í land.
Þess vegna segi ég alveg hiklaust að sú breyting sem hér er lögð til er til mikilla bóta, þ.e. að breyta sólarhringum í klukkustundir og leyfa mönnum að veiða í þann klukkustundafjölda sem þeir vilja, þeir geti farið í land ef veður versnar og tími þeirra verði þá talinn í klukkustundum.
Í nál. minni hluta sjútvn., samflokksmanna minna, segir, með leyfi forseta:
,,Sú breyting sem skiptir mestu máli í þessu frumvarpi er að útgerðarmenn þessara báta munu geta skipulagt veiðar sínar í klukkustundum í stað daga. Þetta eykur öryggi og dregur úr óhóflegu vinnuálagi sem hefur fylgt þeim sólarhringsveiðileyfum sem í gildi hafa verið. Gert er ráð fyrir að til eftirlits með róðrartíma bátanna verði stuðst við sjálfvirka tilkynningarkerfið sem eykur á öryggi og nákvæmni eftirlitsins.``
Herra forseti. Ég sagði áðan að það væri eins og greypt inn í huga minn orðið sem umræddur sjómaður gaf þessu gamla kerfi sem hér er verið að leggja til að verði breytt, þ.e. orðið taugakerfi. Hann reyndar gat þess hvað margir fjölskylduaðilar kölluðu þetta kerfi, en ég ætla ekki að hafa það orð uppi hér. Þetta er ástæða þess, herra forseti, að ég kem upp og ræði þetta mál og segi: Ég er hjartanlega sammála þessari breytingu sem gerð er og tel hana vera mjög jákvæða fyrir þennan flokk útgerðaraðila og fyrir þá sjómenn sem róa eftir slíku kerfi.