Þuríður Backman (andsvar):
Herra forseti. Ég vil taka það alveg skýrt fram að ég er ekki að tala hér um framkvæmdir annaðhvort í höfuðborg eða úti á landi, þetta er bara almennt.
En sannarlega get ég tekið undir niðurlagsorð hv. þm. þar sem hún lýsir áhyggjum vegna þeirra miklu framkvæmda sem hafa verið á höfuðborgarsvæðinu við uppfyllingar allra voga og stranda án þess að neitt sé sagt við því. Við erum að mínu mati búin að fórna mörgum náttúruperlum við strönd höfuðborgarsvæðisins alls, frá Kjalarnesi og hingað suður úr, og virðist ekkert lát vera á því.
En erum við ekki komin inn í einhvers konar nýlendustefnu, þ.e. að ganga grimmt á auðlindir náttúrunnar, sama hverjar þær eru, bara til að pína fram hagvöxt? Hvar liggja mörkin? Er það Gullfoss? Er það Hvítá? Er það Dettifoss? Sér hv. þm. ekki fyrir sér að rammaáætlunin, að ná sátt um virkjunarkosti og að ná þjóðarsátt um þau vatnsföll sem við viljum ekki snerta þó að virkjunarkosturinn geti verið hagkvæmur, geti verið góður kostur fyrir einhverja ákveðna framkvæmd eins og álver eða annað slíkt? Hvar ætlum við að setja mörkin?