Einar Oddur Kristjánsson (andsvar):
Herra forseti. Ég er að reyna að átta mig á ræðu hv. 13. þm. Reykv. Ég átta mig ekki alveg á framan í hvern þessum stríðshanska var hent og hvers vegna. Hvaða ógæfa er það sem verið er að flytja þjóðinni með þessu? Í öðru lagi, er hv. þm. með eða móti þessu auðlindagjaldi? Það kom ekki heldur fram.
Sá sem hér stendur hefur allt frá upphafi efast mjög um það og reyndar verið mjög sannfærður um að aflakvótakerfið, sérstaklega í þorskveiðunum, bolfiskveiðunum, væri röng og slæm aðferð við stjórn fiskveiða. Við höfum talið okkur geta sýnt fram á það með mjög mörgum sterkum rökum að sóunin í því kerfi væri skelfileg. Svo hafa ýmis rök bæst við, einmitt reynslan úr Norður-Atlantshafi þar sem kvótakerfið er alls staðar notað og reynslan frá Kanada þar sem menn hafa ástæðu til að óttast um það hvernig komið er fyrir fiskstofnunum. Þess vegna spyr ég: Er það ljóst sem kemur fram hjá hv. þm. að hann á sér þann draum að þjóðnýta þessar aflaheimildir, sem við skulum láta liggja á milli hluta, liggur ekki nær að reyna þá að búa til fiskveiðistjórnarkerfi sem gæti náð einhverjum árangri? Við höfum verið með þetta kerfi í 18 ár og niðurstaðan er sú að við veiðum núna um helminginn af því sem við veiddum áður. Er ekki nær að reyna að búa til eitthvert kerfi, reyna að fikra okkur áfram til þess að búa til arð í sjávarútveginum? Það tekur ábyggilega langan tíma og er ekkert auðvelt. Er ekki nær að snúa sér að því? Svo geta menn duddað sér við að þjóðnýta það ef hugsjónir þeirra standa til þess þá og þegar, ef árangur næst.