Kristinn H. Gunnarsson (andsvar):
Herra forseti. Ég tel rétt að leiðrétta missögn sem kom fram í máli hv. þm. og hefur reyndar heyrst áður frá honum. Hún er sú að ég hafi samykkt hér á Alþingi að heimila veðsetningu kvóta. Vegna þess að þetta er ekki rétt þykir mér nauðsynlegt að leiðrétta hv. þm. enn einu sinni og minna á að þegar frv. um samningsveð var til afgreiðslu hér á Alþingi voru tvær atkvæðagreiðslur um það atriði sem hv. þm. nefnir.
Sú fyrri var um texta í frv. sem efnislega hljóðaði þannig að óheimilt væri að veðsetja aflaheimildir. Allir viðstaddir þingmenn greiddu atkvæði með því að lögfesta þennan texta. Þar á meðal ég.
Síðari atkvæðagreiðslan var um annan texta sem efnislega var á þá leið að óheimilt væri að flytja aflaheimildir af skipi nema með samþykki veðkröfuhafa skipsins. Það þýddi að óbeint væri hægt að veðsetja verðmætin í kvótanum með því að festa þau á skipið og þeir sem hefðu veð í skipunum gætu gengið út frá því sem vísu að aflaheimildir yrðu ekki fluttar í burtu nema þeir samþykktu.
Þessi atkvæðagreiðsla fór þannig að þessi texti var samþykktur. En ég greiddi atkvæði gegn honum eins og reyndar fleiri hv. þm. þannig að ég ber alveg af mér, herra forseti, þessa fullyrðingu sem hv. þm. bar hér fram í minn garð og fer fram á að þingmaðurinn fari nákvæmar með þessar staðreyndir í framtíðinni. (Gripið fram í: Rétt skal vera rétt.)