Sverrir Hermannsson (um atkvæðagreiðslu):
Herra forseti. Ég kem aðallega hingað til að leiðrétta það sem haldið var fram um gildi þingskapa að þessu leyti, áratugi aftur í tímann. Fram til 1988 þurfti ekki aukinn meiri hluta fyrir afbrigðum eins og þessum. 36. gr. verður ekki misskilin um það hvaða aðferðum á að beita, og samkvæmt henni er einfaldur meiri hluti nægjanlegur.
Hér er hins vegar komin ný grein sem hefur áreiðanlega komið inn í þingsköpin eftir að sá sem hér stendur hafði af þeim náin kynni. Þar er gert ráð fyrir því að breyta megi út af þingsköpunum, þar á meðal 36. gr., ef aukinn meiri hluti samþykkir, þ.e. tveir þriðju hlutar.
Aðalmálið er þó það að ef fordæmi er fyrir þessari túlkun sem hér er vitnað til vegur það gríðarlega þungt og ég vildi í allri vinsemd, upp á gamla einkavináttu við hæstv. forseta, fara eindregið fram á að hann skoði sig vandlega um bekki og fresti fundi aðeins meðan menn ná andanum.