Fyrirspyrjandi (Ásta R. Jóhannesdóttir):
Herra forseti. Ég beini fsp. til hæstv. heilbrrh. um það hvort áform séu uppi um að endurskoða reglur um bifreiðakaupastyrki til fatlaðra. Í ljós hefur komið að breyttar reglur sem tekjutengja bifreiðastyrki almannatrygginga fyrir fatlaða gera það að verkum að fólk á vinnumarkaði sem er bundið hjólastól og þarf á sérstökum bílum að halda hefur þurft að hætta vinnu vegna þessara reglna. Það gerir það að verkum að t.d. menntaskólakennari í hjólastól neyddist til að segja upp störfum og fara á tryggingabætur. Nokkrir fatlaðir einstaklingar í sömu stöðu og hann íhuga nú uppsögn starfa sinna og jafnvel hjónaskilnað þar sem tekjur þeirra og makanna koma í veg fyrir að þeir fái bílastyrk. Án bílsins geta þeir hins vegar ekki unnið og vinnutekjurnar duga illa fyrir sérútbúnum bíl sem þeim er nauðsynlegur.
Þetta kom fram m.a. á málþingi um endurhæfingu á Degi endurhæfingar 15. mars sl. Þar sagði Jón Sigurðsson líffræðingur og menntaskólakennari frá þessari reynslu sinni en hann hefur verið bundinn við hjólastól í 25 ár. Hann sagði frá því hvað bíllinn væri honum nauðsynlegt hjálpartæki og að hann gæti síst verið án hans. Þar til fyrir þremur árum gat hann fengið styrk fyrir 40% af kaupverði fjölnota bíls með lyftu en þá var reglunum breytt og styrkirnir tekjutengdir þannig að fatlaður maður með yfir tvær millj. í árstekjur, eins og hann sem menntaskólakennari, fær ekki styrkinn.
Eins og segir á heimasíðu Tryggingastofnunar hafa reglurnar verið tekjutengdar þannig varðandi þessa sérútbúnu bíla að ef maður er með yfir 190 þús. kr. á mánuði í laun fær hann ekki bílakaupastyrkinn, og tvöföld þessi upphæð er viðmiðunarmark hjóna og sambúðarfólks. Ef maki manns í hjólastól er með meðaltekjur á vinnumarkaði fær sá sem er í hjólastól ekki þennan styrk. Það er auðvitað afleitt þegar reglurnar eru farnar að vinna þannig gegn fötluðum á vinnumarkaði að þeir verða að hætta störfum og fara á tryggingabætur. Þær mega auðvitað ekki virka vinnuletjandi og alls ekki hvetja til hjónaskilnaða eins og komið hefur fram í máli Jóns Sigurðssonar og fleiri sem búa við þessi kjör. Þess vegna spyr ég hæstv. ráðherra hvort uppi séu áform um að endurskoða þessar bifreiðakaupareglur þegar þær eru farnar að vinna gegn hagsmunum þeirra sem þær eiga í rauninni að styðja við.