Bryndís Hlöðversdóttir:
Herra forseti. Ég get tekið undir með hæstv. forsrh. að það er gríðarlega mikilvægt að lagatexti sé fyllilega skýr og þingið á að leggja metnað í að gera hann svo úr garði. Auðvitað má segja að hið sama eigi að gilda um þáltill. en ég verð þó að segja, herra forseti, að það er náttúrlega heilmikill munur á eðli annars vegar lagatexta og hins vegar þáltill. Þáltill. er fyrst og fremst viljayfirlýsing Alþingis um að tiltekið atriði skuli skoðað og ef textinn er óskýr eins og vissulega má segja í þessu tilviki vegna þess að út úr hinum eiginlega tillögugreinartexta falla orðin ,,á milli landa`` er textanum vitanlega ábótavant. Í þennan texta vantar samanburð á milli landa þannig að það er bara talað um samanburð á reynslu og þróun sem er of óljóst.
Hafi hæstv. forsrh. kallað til lærða menn eins og hann segir í bréfi sínu til forseta Alþingis hefði kannski verið eðlilegt af þeim að skoða framsögu hv. þm. Vilhjálms Egilssonar, formanns efh.- og viðskn., sem gerir brtt. á þessari þáltill. Þar kemur skýrt fram hver vilji Alþingis er, herra forseti. Þar segir:
,,Nefndin leggur til breytingu á tillögugreininni. Leggur hún til að umræddri nefnd verði falið að gera samanburð milli landa á þróun og reynslu af breytingum í tengslum við einkavæðingu`` o.s.frv. Sé þetta lögskýringargagn skoðað, framsaga formanns nefndarinnar, kemur þetta strax í ljós, herra forseti. Vilji Alþingis liggur mjög skýrt fyrir ef maður skoðar bara framsögu með brtt.