Þuríður Backman:
Herra forseti. Ég hef áður gert grein fyrir fyrirvörum mínum og Vinstri hreyfingarinnar -- græns framboðs við frv. Ég ætla að nefna þá í örstuttu máli. Með þessum breytingum er ekki verið verið að hrófla við upphæðum lífeyris, hvorki ellilífeyris né örorkulífeyris. Ekki er verið að hækka greiðslurnar. Ekki er verið að hækka frítekjumarkið og ekki er verið að afnema tekjutengingu við tekjur maka. Þessir þættir eru enn þá ljóður á almannatryggingalöggjöfinni okkar sem hæstv. ríkisstjórn treystir sér vonandi til að fara í á næsta vetri ef farið verður í heildarendurskoðun á uppbyggingu þessara mála.
Herra forseti. Maður má enn þá leyfa sér að lifa í voninni. Batnandi mönnum er alltaf best að lifa. Við hljótum öll að gera þá kröfu að lífeyrisgreiðslur séu nægilega háar til að framfleyta fólki. Ljóst er að bæturnar hafa dregist aftur úr launagreiðslum í landinu en ekki má vera svo til framtíðar. Þetta er fyrirvari okkar. Þessu er ekki verið að breyta.
Ég fagna brtt. við 14. gr. frá formanni nefndarinnar, Jónínu Bjartmarz. Ástæða þess að ég geri engar athugasemdir við breytingu á orðalagi 14. gr. sem fjallar um kostnað psoriasissjúklinga vegna læknishjálpar og meðferðar, er sú að mjög skýrt kom fram hjá formanni --- og það var skilningur nefndarinnar --- að þarna væri verið að taka ákvæði úr reglugerð og festa í lögin, þótt með orðalagsbreytingum væri. Þó nefndur væri styrkur var sagt í nefndinni --- svo það komi fram --- að styrkur væri líka 100% styrkur. Það kom skýrt fram að í engu ætti að skerða réttindi þessara sjúklinga. Með þessari breytingu sem kom frá formanni nefndarinnar er algjörlega tekinn af allur vafi og þarf því ekki að leita að skýringum í nál. eða greinargerð. Það er gott. Auðvitað eiga lögin að vera alveg skýr og þarna hefur þetta verið lagað.
Ég þakka þá ábendingu sem kom fram frá Samtökum psoriasissjúklinga um þetta atriði því að betur sjá augu en auga og það er gott að fá svona ábendingar.
Herra forseti. Ég lagði fram brtt. við 36. gr. laganna, ákvæði þess efnis að sjúklingar megi liggja á heilbrigðisstofnun allt að 36 klukkustundum til þess að meta ástand þeirra án þess að kostnaður falli á viðkomandi stofnun ef til þess kæmi að þá þyrfti að senda áfram til frekari meðferðar. Af þessu er heildarsparnaður fyrir ríkið. Það verður alveg örugglega minna um sjúkraflug og óþarfaflutning á sjúklingum ef þetta rými gefst til að meta ástand sjúklingsins. Ég dró brtt. til baka eftir 2. umr. því ég taldi ekki rétt á þessu stigi að láta fella tillöguna sem hefur aftur á móti fengið góðar undirtektir hjá hv. ráðherra og í heilbrn. þannig að ég mun ekki endurflytja hana núna heldur treysti ég því að nefndin sem slík taki hana upp og vinni með hana strax á næsta hausti, og að þeirri breytingu verði þá komið á næsta vetur, vonandi með frekari vinnu í almannatryggingalöggjöfinni, því eins og ég segi er þetta þjóðhagslegur sparnaður, sparnaður í heilbrigðiskerfinu þó að kostnaðurinn í dag falli á mismunandi stofnanir.
Herra forseti. Ég ætla ekki að hafa fleiri orð við þessa umræðu. Ég mun styðja brtt. og við í Vinstri hreyfingunni -- grænu framboði styðjum þær breytingar í heild sem hér hafa komið fram og munum styðja afgreiðslu þessa máls.