Kristinn H. Gunnarsson (andsvar):
Herra forseti. Hv. þm. fjallaði um það nokkuð í ræðu sinni að mismunandi viðhorf stjórnarmeirihlutans væru til mála, annars vegar deCODE og hins vegar til Steinullarverksmiðjunnar á Sauðárkróki þar sem í öðru tilfellinu væri verið að veita ábyrgð til að koma framtaki af stað og hins vegar væri ríkið að selja sig út úr því að eiga hlut í verksmiðjum. Ég vil vekja athygli á því, herra forseti, að hér er um mjög svipaða nálgun að ræða af hálfu ríkisvaldsins í báðum þessum málum.
Fyrir rúmum 20 árum þegar verið var að velta fyrir sér steinullarverksmiðju, þá voru aðstæður þannig á fjármálamarkaði að það var ekki mörgum til að dreifa sem höfðu afl til að leiða það að koma á fót slíkri verksmiðju og ríkisvaldinu var beitt í því skyni með beinum hætti og það hefur gengið mjög vel eins og lesa má í nál. hv. þm. Árna Steinars Jóhannssonar. En það er eðlilegt að ríkið dragi sig út úr rekstrinum þegar ekki er lengur þörf á að það sé beinn aðili að honum. Það hefur lánast vel að gera það sem til var ætlast og þá er eðlilegt að ríkið dragi sig út úr rekstrinum eins og hér er áformað að gera og leggi hluta af andvirðinu í frekari atvinnuuppbyggingu í héraðinu. Ég get ekki annað ráðið af máli hv. þm. og félaga hans en þeir leggist í raun gegn því að ríkisvaldið noti hluta af hagnaði sínum við sölu á eign í verksmiðjunni til frekari atvinnuuppbyggingar í héraðinu því um það snýst málið, þ.e. að halda áfram á þeirri braut að byggja upp í atvinnulífinu á þessu svæði.
Mál deCODE er með sambærilegum hætti. Þarna er ríkið að koma að, ekki með beinum hætti heldur óbeinum. Og vonandi gengur það jafn vel og með Steinullarversmiðjuna að út úr því komi blómlegur atvinnurekstur sem standi á eigin fótum.