[prenta uppsett í dálka] 5. fundur, 127. lþ.
Kristján Pálsson (andsvar):
Herra forseti. Hv. þm. Jóhann Ársælsson leggur hér fram mikið frv. um breytingar á lögum um stjórn fiskveiða. Ég geri engar athugasemdir í sjálfu sér við það að hugmyndir séu komnar fram um breytt fiskveiðistjórnarkerfi. Það kerfi sem við erum með í dag er að sjálfsögðu ekki gallalaust og gott að menn leiti leiða til að finna einhverjar nýjar aðferðir til að stjórna þessu.
Það hefur reyndar vafist fyrir mönnum að finna leiðir sem nýst gætu betur. Ég segi því miður. Hér er aðferð sem gerir ráð fyrir því að afskrifa þessar heimildir á tíu árum og úthluta þeim síðan með uppboðum. Ég ætlaði að spyrja hv. þm. um hvað hann hefði hugsað í þessu sambandi. Við vitum að sumar útgerðir hafa fjárfest fyrir milljarða, jafnvel marga milljarða, í skipum. Þær hafa tekið lán sem eru kannski upp á nokkra áratugi. Þessi lán eru með veði í skipunum og aflaheimildunum. Er hann ekkert hræddur um að það geti komið upp skaðabótakrafa á ríkissjóð í framhaldi af slíkri lagabreytingu?
Mig langaði einnig til að vita hvað flutningsmaður gerir ráð fyrir að uppboðin geti gefið þjóðinni miklar tekjur. Eða með öðrum orðum: Hvað á að skattleggja útgerðina mikið fyrir þessar veiðar miðað við þessar hugmyndir?
