Hjálmar Árnason:
Herra forseti. Ég er eiginlega gáttaður á þeim umræðum sem hér hafa farið fram. Tveir hv. þm. Framsfl. hafa hér mælt fyrir mjög merkum málum og það eru viðbrögð við þeim sem vekja furðu mína. Þau hafa leitt til þess að hv. þingmenn stjórnarandstöðunnar hafa streymt í ræðustól og ekki einungis mært þessa ágætu samþingmenn mína úr Framsfl. heldur og Framsóknarflokkinn allan. (Gripið fram í.) Bregður nú svo við að mjög er mér tregt tungu að hræra. Og það sem meira er, menn leggja hér sál sína á borðið og lýsa úr innstu skotum tilfinningalífs síns afstöðu sinni til einstakra hv. þm. Framsfl. svo sem eins og hins virðulega formanns hv. umhvn., Magnúsar Stefánssonar. Þar að auki má ekki gleyma því að hér hafa hv. þm. stjórnarandstöðu komið og lýst mikilli aðdáun, ekki bara á þeim hv. varaþingmönnum sem hér eru starfandi þingmenn núna og flokknum í heild, heldur farið í hættulegt daður við Framsfl. Við fögnum því að sjálfsögðu. Þetta kemur ekkert á óvart því Framsfl. er breiður miðjuflokkur. Hér koma ferskir þingmenn inn með mjög merk mál og það er kjarni málsins. Ég vil lýsa yfir stuðningi við það merka mál sem hv. þm. Ólöf Guðný Valdimarsdóttir hefur flutt hér og einstakir þingmenn hafa tekið undir. Þetta er mjög faglega og vel flutt mál. En ég fagna líka vaxandi áhuga og tilhugalífi einstakra þingmanna og daðri við okkur framsóknarmenn. (Gripið fram í.) Við fögnum því. (ÖS: Það var nú bara Jón Bjarnason.)