Ásta R. Jóhannesdóttir:
Herra forseti. Hv. fyrirspyrjandi gerði biðlista að umtalsefni og sagði réttilega að bið eftir aðgerð geti verið sjúklingum afdrifarík. Við vitum dæmi þess að fólk hefur látist meðan það beið eftir mjög mikilvægum aðgerðum og það er alveg rétt.
Aftur á móti er í þessar fyrirspurn verið að spyrja um það þegar ekki er unnt að veita á tímabæran hátt aðgerð í heimalandinu. Nú höfum við ekki lög hér á landi um hámarksbið eftir aðgerð. Ég hef einmitt lagt fram frv. um að settur verði hámarksbiðtími eftir ákveðnum aðgerðum sem er í samræmi við niðurstöðu forgangsröðunarnefndar hæstv. heilbrrh. En það hefur ekki verið samþykkt.
Hins vegar vil ég benda á að fram hefur komið hjá sjúkrahúsunum, við heimsókn heilbrn., að þau hefðu getað grynnkað mjög á biðlistunum með ekki mjög háum fjárveitingum og það hér innan lands. Ég hefði talið að frekar hefði átt að leggja áherslu (Forseti hringir.) á að fá þær fjárveitingar því að hægt hefði verið að fækka um 200--300 manns á biðlistum með litlum fjárveitingum til viðbótar.