Guðjón A. Kristjánsson:
Herra forseti. Lengi hefur verið ljóst að verkmenntaskólar sem vissulega þurfa að fjárfesta í tækjum til verklegrar kennslu þurfa að kosta meiru til á hvern nemanda en þar sem kennslan er að mestu bókleg. Þetta liggur bæði í tækjakaupum, tækjanotkun og húsnæði. Í Stýrimannaskólanum þar sem ég þekki vel til þarf fé á fjárlögum til tækjakaupa til þess að standast alþjóðlegar kröfur. Vandinn verður enn meiri ef um er að ræða fámenna skóla. Á þeim vanda þarf að sjálfsögðu að taka. Hann er uppsafnaður og hann mun aðeins vaxa ef ekki verður tekið á honum. Þess vegna er það auðvitað höfuðnauðsyn að við fjárlög og fjárlagagerð verði tekið á þeim vanda sem þegar er uppsafnaður og að reiknilíkanið mæli kostnað í verkmenntanámi og sérstaklega í fámennum skólum.