Umhverfisráðherra (Siv Friðleifsdóttir) (andsvar):
Virðulegur forseti. Hvaða vit er í því að stilla Íslandi þannig upp að við þurfum að kaupa fullan kvóta og taka á okkur meiri þunga en nokkuð annað ríki? Þetta gengur allt út á stærðarhlutföllin og það er sérstaða Íslands.
Ég nefnt hér sem dæmi að Norðurál, sem nú er risið að hluta til og ætlar að stækka, verður komið upp í 300 þús. tonn eins og þeir áætla í lok fyrsta skuldbindingartímabilsins. Hvað losar það mikið af gróðurhúsalofttegundum í íslensku samhengi? Það losar 20% meira. Það eykur losunina um 20% í íslensku samhengi. Þetta er vegna þess að við erum svo lítið hagkerfi. Sama álver í Kanada --- hér var Kanada dregið inn, allt í einu á að gleyma að ræða allt sem var rætt hér í fyrra andsvari af því að menn fóru kannski eitthvað illa út úr því, ég skal ekki segja --- hefði miklu lægri hlutfallslega losunartölu en á Íslandi. Ég skal ekki segja hver hún er, núll komma núll eitthvað kannski. Hér eykur álver af sömu stærðargráðu losunina um 21%, Norðurál í 300 þús. tonnum. Að sjálfsögðu verða menn að skoða þessar tölur þegar þeir tala um Kyoto-bókunina en eiga ekki að blekkja með ómálefnalegum útúrsnúningum. Ég tel að okkur beri siðferðileg skylda til að nýta endurnýjanlega orkugjafa okkar. Hér höfum við tækifæri til þess. Heimurinn kallar á þá. Heimurinn kallar á endurnýjanlega orkugjafa og ég spyr: Vilja Vinstri grænir ekki vatnsafl, ekki jarðgufu? Vilja þeir kol? Vilja þeir olíu? Vilja þeir kjarnorku? Hvernig ætla þeir í framtíðinni að mæta orkuþörf mannkyns án þess að nýta endurnýjanlega orkugjafa eins og allir aðrir sækjast eftir?