Fjármálaráðherra (Geir H. Haarde):
Herra forseti. Ég mæli fyrir frv. til laga um breyting á lögum nr. 50/1988, um virðisaukaskatt, með síðari breytingum.
Með þessu frv. eru lagðar til tvær breytingar á lögum um virðisaukaskatt. Frv. er m.a. lagt fram í tengslum við frv. til nýrra hafnalaga sem liggur fyrir þinginu og er á dagskrá síðar á þessum fundi.
Samkvæmt 1. mgr. 8. gr. frv. til nýrra hafnalaga er gert ráð fyrir þrenns konar rekstrarfyrirkomulagi hafna. Samkvæmt því frv. má reka höfn sem:
1. Höfn án sérstakrar hafnarstjórnar í eigu sveitarfélags.
2. Höfn með hafnarstjórn í eigu sveitarfélags.
3. Hlutafélag, hvort sem það er í eigu opinberra aðila eða ekki, einkahlutafélag, sameignarfélag eða sem einkaaðila í sjálfstæðum rekstri.
Frv. til hafnalaga gerir ráð fyrir að hafnir samkvæmt ofangreindum 2. tölul. verði virðisaukaskattsskyldar eins og hafnir samkvæmt 3. tölul. Kallar það á breytingu á lögum um virðisaukaskatt. Er lagt til í frv. því sem hér liggur fyrir að á sama hátt og opinber orku- og veitufyrirtæki verði hafnir með hafnarstjórn í eigu sveitarfélaga virðisaukaskattsskyldar að því leyti sem þær selja skattskyldar vörur og þjónustu. Samkvæmt frv. er með öðrum orðum lagt til að höfnum með hafnarstjórn í eigu sveitarfélaga verði bætt inn í 3. tölul. 1. mgr. 3. gr. laga um virðisaukaskatt, en það þýðir að þessar hafnir geta framvegis nýtt sér innskattsreglur virðisaukaskattskerfisins og hefur það verið talið hagsmunamál fyrir þessa aðila.
Hin breytingin í þessu frv. felur í sér framlengingu á gildandi bráðabirgðaákvæði við lög um virðisaukaskatt. Lagt er til að gildandi heimild samkvæmt ákvæði til bráðabirgða X í lögum um virðisaukaskatt, sem fjallar um heimild til endurgreiðslu 2/3 hluta þess virðisaukaskatts sem greiddur er vegna kaupa eða leigu hópferðabifreiða á tímabilinu 1. september 2000 til 31. desember 2003, verði framlengd um tvö ár.
Herra forseti. Þetta eru efnisbreytingarnar tvær sem hér eru lagðar til. Fari svo að hafnalög hljóti ekki afgreiðslu á þessu þingi er fyrri breytingin óþörf og þarf þá að laga frv. að því með því að fella brott fyrri greinina. En 2. gr. frv. stendur að sjálfsögðu undir sér sjálfstætt óháð hinni.
Ég legg til, herra forseti, að þessu máli verði vísað til hv. efh.- og viðskn. að lokinni 1. umr. og jafnframt til 2. umr.