Guðmundur Árni Stefánsson (andsvar):
Herra forseti. Ég ætlaði aðeins að rifja upp um hvað þessi álitamál snerust. Ég vil enn og aftur undirstrika að ég lagði ekki upp í þessa ferð með það í huga að fara í hefðbundna togstreitu þéttbýlis og dreifbýlis. Ég ætla að rifja það upp að þegar þingmenn Reykjavíkur úr Samfylkingunni héldu því til haga, eins og þeirra er skylda, að það vantaði meiri peninga í vegaframkvæmdir í Reykjavík og að af þessum 6 milljörðum kr. sem duttu af himnum ofan kæmi einungis 1 milljarður á suðvesturhornið, þ.e. ekki til Reykjavíkur heldur á höfuðborgarsvæðið allt, upphófst söngur, m.a. hv. þingmanna Reykjavíkur úr Sjálfstfl., um að R-listinn hefði ekki unnið heimavinnuna sína, það væri ekki hægt að láta þá hafa meiri peninga því þeir gætu ekki notað þá. (GHall: Þetta er rangt.) Rangt? Þetta er kjarni málsins.
Ég var að halda þessu til haga. Og það er eftirtektarvert að þessir þingmenn borgarinnar skuli telja sitt helgasta hlutverk að standa í skömmum gagnvart borgarstjórnarmeirihlutanum og vera sparir á fjármuni til Reykjavíkurborgar vegna þess að þar er stjórnmálaafl sem heitir R-listinn og stýrir borginni nú um stundir. Ég hélt að menn horfðu stærra á þetta mál en svo. Ég vil a.m.k. reyna að gera það. Ég sagði meira að segja hér áðan, herra forseti, þó að ég sé hluti af stjórnarandstöðunni að sitthvað í þessum pappírum væri í lagi og margt býsna gott þó að auðvitað vildi ég hafa eitt og annað öðruvísi. Horfum á þetta mál í dálítið stærra samhengi.
Ég vek einnig athygli á því, herra forseti, að hæstv. ráðherra sneri við þessari gömlu plötu um að hér vantaði skipulag og hér vantaði færni hjá R-listanum og sagði að aldrei hefðu meiri peningar farið til höfuðborgarinnar en nú. Þetta rakst auðvitað hvað á annars horn. (GHall: Bara loka fyrir.)