Lúðvík Bergvinsson (andsvar):
Virðulegi forseti. Það er nú þannig í lífinu að stundum setur maður frá sér eitthvað sem meint var á annan hátt en viðkomandi skildi. Ég held að það muni seint breytast. Það hefur gerst í lagasetningu margoft og á örugglega eftir að gerast áfram. Það eru kannski ekki alveg rök þó að menn setji eitthvað frá sér á þann hátt að það sé ekki nægilega vel skýrt. Alþingi er þannig stofnun að hún hefur ákveðna aðferð til þess að komast að niðurstöðu og setja lög og það eru ekki tilskipanir heldur er þetta lýðræðislega aðferð, eða á a.m.k. að vera lýðræðisleg aðferð. En maður hefur nú séð ýmsa hlaupa eftir hverju sem er. Látum það liggja á milli hluta. Ekki ætla ég að fara í umræðu um það hvort það hafi bara verið óprúttnir aðilar sem reyndu að yfirtaka þessi bréf eða ekki.
Eitt vakti hins vegar sérstaka athygli mína í ræðu hv. þm. og ég vil koma sérstakalega inn á það vegna þess að hv. þm. hefur verið talsmaður þess að finna og koma eignarhaldi yfir fé sem enginn á, það sem stundum hefur verið kallað fé án hirðis. Hv. þm. hefur talað nokkuð um Brunabótafélagið og hann gekk hart fram í sumar varðandi þetta fé án hirðis í SPRON sem tilteknir aðilar hefðu vald yfir, þ.e. eignarhaldið færði þeim völd og hv. þm. ítrekaði það margoft hér í þessum ræðustóli áðan. Fyrir viku síðan eða svo ræddum við svipaða eða sambærilega hluti. Við ræddum sölu á stórum hlut í Landsbankanum til eins aðila. Þá sagði hv. þm. að engin völd fælust í eignarhaldi á svo stórum hlut í Landsbankanum því hann lyti alfarið reglum markaðarins og því væri ekki um að ræða nein völd í skjóli eignarhalds á þessu fjármagni. Ég hef bara þessa einföldu spurningu til hv. þm.: Hvernig skýrir hann þessa skoðanabreytingu sína frá einni viku til annarrar?