Einar Már Sigurðarson (andsvar):
Herra forseti. Það er augljóst að hv. þm. Ólafur Örn Haraldsson er kominn í keppni við sjálfan sig. Nú skal hvert metið slegið, ekki í því að bæta fjárhag ríkissjóðs heldur í að halda ætíð styttri og styttri ræður. Ég hef trú á því að tímamæling muni sýna fram á að hv. þm. hafi slegið metið sem hann setti hér fyrir viku síðan. (SvH: Þetta er skaðlaust.) Rétt, hv. þm. Það er skaðlaust að hv. þm. haldi hér stuttar ræður um þessi mál. Skýringin er einföld: Það eru sáralitlar skýringar á þessum málum.
Vegna orða hv. þm. verð ég að biðja hv. þm. að bregðast við, þ.e. hv. formann fjárln., því sem hann lét frá sér fara í andsvari áðan um að allar upplýsingar liggi fyrir í fjárln. Herra forseti, ég mótmæli því. Því miður hefur upplýsingastreymi til nefndarinnar stöðugt farið aftur. Þannig er það nú á þessu hausti að aldrei hefur það verið jafnslæmt. Því miður liggur fyrir fjöldi fyrirspurna í ráðuneytum sem ekki hefur verið svarað.
Herra forseti. Ég nefni eitt dæmi vegna þess að hv. formaður fjárln. nefndi framhaldsskólana áðan. Við óskuðum eftir því á haustdögum að fá reiknilíkan framhaldsskólanna þannig að við gætum yfirfarið fjárheimildir til þeirra. Því miður, herra forseti, hafa okkur ekki enn borist þær upplýsingar.