Jóhann Ársælsson:
Herra forseti. Hæstv. forsrh. fór ásamt hæstv. umhvrh. og sendinefnd Íslands til Jóhannesarborgar í ágúst í sumar. Það er dálítið undarlegt að bjóða hæstv. umhvrh. velkominn heim núna á miðri jólaföstu. Það er undarlegt að hæstv. umhvrh. hafi ekki haft frumkvæði að umræðu um þessa för hér á Alþingi fyrr en nú. Það er undarlegt vegna þess að í allri umfjöllun um þessa ráðstefnu hefur komið fram að ferðalangarnir, forustumenn þessarar þjóðar, eru sannfærðir um mikilvægi þessa alþjóðasamstarfs sem þarna var undirstrikað öllu fremur.
Mikilvægi alþjóðasamstarfsins felst í að þjóðir heims viðurkenni og taki þátt í umræðu á sameiginlegum vettvangi, hlusti á rök, meti þau og séu trúar þeirri kvöð, þeirri lýðræðislegu kvöð umræðunnar, að virða skynsamlegustu og bestu rökin. Í þessu felst vilji til að þróa lýðræðisleg samskipti þjóða á jarðkúlunni, samfélag sem sameiginlega tekur ábyrgð á því að skapa öllum jarðarbúum rétt til mannsæmandi lífs en tekur jafnframt á sig þá ábyrgð gagnvart afkomendum okkar að ganga ekki á lífsskilyrði þeirra. Í alþjóðahyggju af þessu tagi er fólgin von um betra og gjöfulla samfélag fátækra þjóða og komandi kynslóða.
Frá því á Ríó-ráðstefnunni forðum hefur samstarf af þessu tagi fært okkur fram á veginn. Hugsunarháttur þjóðarinnar hefur breyst. Það eru gerðar meiri kröfur um sjálfbæra þróun á Íslandi. Sveitarfélögin hafa verið önnum kafin við Staðardagskrá 21. Bæjarfélög hafa tekið stakkaskiptum. Sveitir landsins hafa tekið stakkaskiptum. Við vitum líka, vegna umræðunnar, betur hvar skórinn kreppir í sorpmálum, í skolpmálum, í mengun vegna stóriðju og annarri röskun á umhverfi vegna framkvæmda.
Við vitum að við höfum staðið okkur hörmulega í stuðningi við samfélög í þróunarlöndunum. Það segir okkur að Íslendingar þurfi líka að hlusta á góðu rökin sem sett eru fram á lýðræðislegum vettvangi þjóðanna.