Fyrirspyrjandi (Magnús Þór Hafsteinsson):
Virðulegi forseti. Þeir sem eiga leið um Suðurland fram hjá Ingólfsfjalli komast ekki hjá því að sjá að gríðarleg malarnáma hefur verið grafin í fjallið, svokölluð Þórustaðanáma. Margir hafa brugðist við þessu, ekki síst Sunnlendingar sem búa í grennd við Ingólfsfjall og þurfa að horfa á spjöllin eiga sér stað.
Guðmundur Kristinsson, sem búið hefur á Selfossi alla sína tíð, skrifaði ágæta grein sem birtist í Morgunblaðinu í lok maí sl. Ég tel rétt að lesa upp lýsingu hans á ástandinu, með leyfi forseta:
,,Nokkuð er nú um liðið síðan farið var að sækja möl og grús í Stóruskriðu vestarlega í suðurhlíðum Ingólfsfjalls. Og nú er svo komið að þessi fallegasta skriða fjallsins er öll uppurin og Djúpidalur er orðinn djúpt svöðusár. Þar sem áður var auðveldust gönguleið upp á fjallið hefur nú verið grafin mjög djúp og gleið gjá með meira en hundrað metra hátt stál sem aðeins er fært fuglunum fljúgandi.
Á eystri brún þessarar heljargjár hefur verið ýtt upp miklum ruðningsvegi fyrir jarðýtur sem einhvern veginn tókst að komast upp á fjallið. Þaðan hafa þær rutt sér leið út eftir skriðunni efst og vinna nú kappsamlega að því að spæna hana niður.
Þetta er alveg með ólíkindum. Nóg er nú þegar aðgert í fjallinu þó að efri skriðurnar væru látnar í friði og ekki líka skafnar inn í berggrunn.
Á ferðum mínum um landið hef ég hvergi séð náttúrudjásnum misþyrmt eins herfilega og blygðunarlaust og gert hefur verið fyrir allra augum í Ingólfsfjalli. Á leiðinni að Borgarnesi blasa við einhverjar hæstu og fallegustu malarskriður landsins, sem vekja aðdáun ferðamanna. Engum lifandi manni á þeim slóðum myndi til hugar koma að sækja þangað möl og grjót og gera þessar fallegu skriður að ruslahaug. Því síður yrði það liðið, að glaðir athafnamenn gerðu t.d. Almannagjá við Öxarárfoss eða klettana við Gullfoss að grjótnámu til þess að ná í grjót í húsgrunna og vegi. Og þó að Reykvíkingar þurfi mikla möl og grús í allar sínar miklu framkvæmdir, hefur aldrei flökrað að þeim að vaða í fallegar skriður Vífilsfells og vinna á þeim óbætanleg skemmdarverk.``
Náttúruverndarsamtök hafa gert athugasemdir við þessa malarnámu og t.d. sendi Landvernd frá sér yfirlýsingu í júní í fyrra þar sem tekið var undir þær athugsemdir sem komið hafa fram varðandi spjöllin á Ingólfsfjalli. Um leið hvatti Landvernd bæjaryfirvöld í Kópavogi, Seltjarnarnesi og sveitarfélaginu Ölfusi að grípa tafarlaust til aðgerða svo koma mætti í veg fyrir að örlög Vífilsfells yrðu þau sömu og Ingólfsfjalls.
Ég beini eftirfarandi spurningum til hæstv. umhvrh.:
1. Hvaða tök hefur ráðherra á að stöðva malarnám vestarlega í suðurhlíðum Ingólfsfjalls í Árnessýslu?
2. Hver er skoðun ráðherra á þessu malarnámi sem veitt hefur fjallinu áberandi og óbætanlegt svöðusár?