Ögmundur Jónasson:
Herra forseti. Ég vil þakka hv. þm. Merði Árnasyni fyrir þessa umræðu, hún er mjög brýn. Ég fagna því einnig að þingmál um þetta efni verði tekin hér á dagskrá.
Þegar til langs tíma er litið hafa Íslendingar stutt frelsisbaráttu Palestínumanna. Sú barátta hefur notið alþjóðlegs stuðnings. Hún byggir m.a. á samþykktum Sameinuðu þjóðanna til langs tíma, en margoft hefur öryggisráð Sameinuðu þjóðanna ályktað gegn yfirgangi Ísraelsríkis. Þessar ályktanir hafa hins vegar verið hunsaðar af Ísraelsríki og hefur það notið stuðnings Bandaríkjastjórnar en þar er komin skýringin á því að vítahringurinn er ekki rofinn.
Það er rétt sem hér hefur komið fram að sjaldan hefur yfirgangur og ofbeldi Ísraelsríkis verið eins yfirgengilegt og ofbeldið eins grímulaust og undanfarin missiri, en sýnileg mynd þessa ofbeldis er hinn illræmdi aðskilnaðarmúr.
Ef Palestínumenn væru dökkir á hörund, ef þeir væru svartir og Ísraelsmenn hvítir væri það augljóst öllum mönnum hvað hér er á ferðinni; grímulaus aðskilnaðarstefna, ,,apartheid``. Þannig er það hins vegar ekki samkvæmt orðum og skilgreiningum hæstv. utanrrh. Halldórs Ásgrímssonar. Hann talar um deiluna og deiluaðila. Hefði það verið gert í Suður-Afríku á sínum tíma? Ég held ekki.
Hvað getur Ísland lagt af mörkum til að leysa þetta mál? spyr hæstv. ráðherra. Já, við getum barist af alefli gegn þessu ofbeldi og mér er óskiljanlegt hvers vegna Ísland var ekki í hópi þeirra ríkja á vettvangi Sameinuðu þjóðanna sem studdu tillögu um að lögmæti aðskilnaðarmúrsins yrði skotið til Alþjóðadómstólsins í Haag. Það væri fróðlegt að fá skýringar hæstv. ráðherra á því efni.