[prenta uppsett í dálka] 89. fundur, 130. lþ.
Rannveig Guðmundsdóttir:
Virðulegi forseti. ,,Lýðræðið er ekki sjálfgefið heldur þarf stöðugt að vaka yfir því. Leita þarf leiða til að allir samfélagshópar fái sem best notið lýðræðislegra réttinda. Í sönnu lýðræðisþjóðfélagi er engin rödd svo veik að hún heyrist ekki,`` segir í formennskuáætlun Íslands sem er með formennsku í norrænu ráðherranefndinni á þessu ári.
Mjög hefur verið rætt um stöðu heyrnarlausra á vettvangi Norðurlandaráðs undanfarin missiri, m.a. hafa jafnaðarmenn í Norðurlandaráði þrýst á upptöku táknmálsins í tungumálasamninginn. Í skýrslu Ole Norrback um landamærahindranir var bent á að heyrnarlausir njóta ekki sama réttar og aðrir Norðurlandabúar þegar kemur að rétti til túlkunar í samskiptum við opinberar stofnanir.
Á grundvelli sömu skýrslu var ákveðið að endurskoða norræna tungumálasamninginn og auk grænlensku, færeysku og samísku var starfshópi sem hefur verið að störfum undanfarna mánuði falið að kanna möguleikana á að bæta táknmáli í tungumálasamninginn.
Norræni tungumálasamningurinn gefur heyrnarlausum ekki rétt hér heima, heldur annars staðar á Norðurlöndunum, en enginn vafi er á að jákvæð niðurstaða nefndarstarfsins mun hafa þýðingu varðandi að sækja frekari rétt heima á Íslandi.
Fyrirhugað er að starfshópurinn skili af sér í maí og því spyr ég hæstv. menntmrh. hvaða umboð fulltrúi Íslands í starfshópnum hafi frá ríkisstjórninni á formennskuári Íslands með svo glæsilega stefnumörkun í farteskinu varðandi þetta mikilvæga mál, að táknmálið fari inn í norræna tungumálasamninginn.
