Katrín Júlíusdóttir (andsvar):
Í fyrsta lagi þetta: Það er rétt hjá hv. þm. Halldóri Blöndal að ég var alls ekki með einhverjar aðdróttanir um eða að draga í efa heilindi blaðamanna og fréttamanna á Ríkisútvarpinu. Miklu heldur var ég að lýsa yfir trausti á blaðamannastéttina yfirleitt. Ég tel almennt að blaðamenn starfi býsna faglega í þessu landi og hafi fengið sæmilegt rými til þess, hvar sem þeir hafa starfað. Það á bæði við um ríkið og einkamarkaðinn.
Við höfum séð eitt glöggt dæmi sem mér finnst ég eiginlega verða að nefna hér, dæmi sem kom upp síðasta sumar á einkamiðli þar sem eigandinn hafði bein afskipti af fréttastofu með áberandi hætti, og hvað gerðist? Fréttamenn á þeim miðli gerðu uppreisn vegna þess að þeir vilja vera faglegir. Það varð uppi mikið fár. Hvað gerðist í kjölfarið? Traust á fréttastofunni fór niður og það endaði með því að það þurfti að stokka hana algjörlega upp og þar var á endanum skipt um fréttastjóra og tekið til. Það er til komið vegna þess að fréttamennirnir sjálfir á faglegum forsendum gerðu uppreisn og mótmæltu þessari aðkomu eigendanna að fréttastofunni. (Gripið fram í: Hvaða miðill var þetta?) (BH: Stöð 2.) Þetta var Stöð 2. (Gripið fram í: ... laxveiði ...) Já, já, laxveiði.
Varðandi þá fullyrðingu mína að ég teldi að störf væru í uppnámi get ég ekki með nokkru móti séð hvaða fyrirtæki með alvörufjármagn í þessu landi eiga að geta fjárfest í þessum fjölmiðli eins og staðan er núna, samkvæmt þessu frv. Ég vil gjarnan fá dæmi ef hægt er að nefna slíkt fyrirtæki sem það gæti eða einstakling sem gæti komið inn með þá milljarða sem til þarf.