[prenta uppsett í dálka] 115. fundur, 130. lþ.
Guðmundur Árni Stefánsson:
Herra forseti. Ég sá þá frétt í dagblaði í morgun sem hér er um rætt og vil taka það skýrt fram að ég neita með öllu að trúa því að hæstv. forsrh. hafi tekið símtal á borð við þetta. Hins vegar er ásökunin svo alvarleg að ég held að það hljóti að vera nauðsynlegt fyrir þing og framkvæmdarvald að tekin séu af öll tvímæli í þessum efnum, að okkur og þjóðinni allri verði gert það ljóst að svona eiga samskipti framkvæmdarvalds og þessa mikilvæga embættis sem umboðsmaður gegnir ekki að ganga fyrir sig.
Ég undirstrika enn og aftur, herra forseti, að ég neita að trúa því að þetta hafi gerst. Á hinn bóginn er erfiðara um vik þegar hæstv. forsrh. er ekki hér á fundinum til þess að bera til baka þessa frétt sem ég gef mér að hann muni gera. Þess vegna er það álitaefni sem vakið var upp með réttu hvort forsætisnefnd þingsins þurfi ekki með einhverjum hætti þá, síðar í dag eða á allra næstu dögum, að ganga úr skugga um að samskipti framkvæmdarvalds og umboðsmanns gangi ekki svona fyrir sig.
Það er ekki gefið að við í þessum sal né heldur ráðherrar ríkisstjórnarinnar þurfi endilega að vera sammála öllum niðurstöðum umboðsmanns Alþingis. Úrskurðir hans eru ekki hinn endanlegi stóridómur en þá á að ræða með málefnalegum og efnislegum hætti. Það að einstakir ráðherrar, og allra helst forsrh., kunni að hafa sett á símtal þar sem sett var ofan í við umboðsmann er ekki sá gangur mála sem lög segja til um og þannig eiga hefðbundin samskipti ekki að ganga fram. Ég lýsi áhyggjum mínum um málið, að við skulum ekki á þessum góða morgni geta tekið af öll tvímæli um að þessi frétt hafi verið röng og að umboðsmaður Alþingis njóti þeirra starfsskilyrða sem lög segja til um og þess sjálfstæðis sem honum ber að hafa.
