Össur Skarphéðinsson:
Herra forseti. Það gleður mig alltaf ef ég get gert eitthvað til þess að létta lund og kæta geð hæstv. forsrh. Satt að segja hefur mér ekki þótt skorta á þörfina á því á allra síðustu vikum.
En ég get líka glatt hæstv. forsrh. með því að hann er velkominn til að sitja fund efh.- og viðskn. Það vill svo heppilega til að sú nefnd tók ákvörðun um að hafa þetta mál í vörslu sinni til umfjöllunar þangað til sá meiri hluti sem þar myndaðist teldi að hægt væri að ljúka þeirri umfjöllun.
Nú er uppi algerlega breytt staða. Hæstv. forsrh. hefur lýst sérstakri ósk um að fá að kynnast störfum efh.- og viðskn. að því er varðar þetta mál. Ég mun því gera reka að því að við höldum fund eigi síðar en í hádeginu og boðum hæstv. forsrh. á þann fund. Mér sýnist líka, eins og statt er með feril hæstv. forsrh., þá kunni að vera síðustu forvöð á því að hæstv. forsrh. safni í sarp lífsreynslu sinnar og komi og sjái hvernig það er að vinna í nefnd í þinginu. Satt að segja skýrir þessi skortur á lífsreynslu hjá hæstv. ráðherra nokkuð hvernig hann hefur reynt að fjarstýra störfum nefndanna. Hann hefur komið í veg fyrir það með beinum fyrirmælum að við þingmenn fáum að fjalla um þetta með þeim hætti sem þingsköp raunverulega bjóða.
Við erum með mál sem reisir mörg álitaefni varðandi stjórnarskrána og hæstv. forsrh. er ekki meiri kjarkmaður en svo að hann kemur í veg fyrir að það mál sé sent til skriflegrar umsagnar hjá helstu sérfræðingum þjóðarinnar. Eða, herra forseti, er þetta eftir allt saman vankunnátta og vanþekking hjá hæstv. forsrh., að hann viti ekki hvernig menn vinna á þingi? Hann vissi það hins vegar árið 1993. Þá var svipað mál tekið til ítarlegrar umfjöllunar og þá skorti ekki kjarkinn hjá karlinum í brúnni til að taka umdeild mál og láta skoða þau. En nú er kjarkurinn eitthvað farinn að þverra.