Utanríkisráðherra (Halldór Ásgrímsson):
Herra forseti. Ég les forsetabréf um frestun á fundum Alþingis. ,,Forseti Íslands gjörir kunnugt: Að ég, að tilskildu samþykki Alþingis, veiti forsætisráðherra umboð til að fresta fundum Alþingis, 130. löggjafarþings ...``
Herra forseti. Ég biðst velvirðingar á því að ég er að lesa upp forsetabréf um frestun á fundum Alþingis, þakka ábendingu og biðst velvirðingar á þeim mistökum.
En frestunartillagan er þá svona:
,,Alþingi ályktar að veita samþykki til þess að fundum þingsins verði frestað frá 22. júlí 2004 til septemberloka.``
Það þarf atkvæðagreiðslu um tillöguna. Það er greinilegt að hér er viðvaningur á ferð en ég vænti þess að mér sé það fyrirgefið í forföllum forsrh. Við óskum honum góðs bata. Það verður þá betur gert næst þegar til þess kemur.
En ég vænti þess, hæstv. forseti, að þetta sé nægilegt. (Gripið fram í: Fall er fararheill.)