Halldór Blöndal:
Hæstv. forseti. Hér er hreyft athyglisverðu máli og rétt að þakka fyrir það. Ég hefði raunar kosið að Alþingi hefði gefið sér lengri tíma til að fjalla um þann vanda sem steðjar að byggðum úti á landi. Hann er ekki bundinn við smærri sjávarbyggðir heldur við byggðarlög úti á landi almennt. Hann er sprottinn af því að við búum við breytta atvinnuhætti og getum ekki lengur stuðst við það byggðamynstur sem byggðist upp á öndverðri seinustu öld og stóð fram yfir hana miðja, raunar fram undir lok hennar.
Ég vil benda á að við erum að mörgu leyti betur búin nú en áður til að mæta þessum vanda. Samgöngur hafa batnað verulega og við erum komin langleiðina að því að geta sagt að bundið slitlag sé komið til helstu byggðarlaga og byggðakjarna úti á landi. Það eru kannski fimm eða tíu ár þangað til þeirri vegferð verður lokið. Við getum raunar líka sagt að við höfum stigið merkileg skref í þá átt að mennta ungt fólk og gera því lengur fært en hingað til að mennta sig og þroskast í heimabyggð sinni.
Ef við förum um landið þá sjáum við að víða vantar fólk á aldrinum 25--35 ára. Yngra fólkið hefur horfið suður, til Akureyrar eða til annarra landa til langskólamenntunar. En nú gefum við þessu fólki kost á að sækja nám heima hjá sér í margvíslegum greinum, á sviði heilbrigðismála, menntamála og ýmsum öðrum sviðum. Við erum auðvitað með margvíslegum hætti að reyna að mæta nýjum tíma. Eins og ég sagði skal ekki standa á mér að taka þátt í umræðum um þau mál. Ég sakna þess að við skyldum ekki hafa gefið okkur lengri tíma í dag en þegar þessi mál koma síðar til umræðu á Alþingi er nauðsynlegt að við alþingismenn höfum glögg og góð skoðanaskipti til að reyna að skýra þessi mál fyrir okkur og öðrum.