Frsm. 1. minni hluta fjárln. (Einar Már Sigurðarson) (andsvar):
Frú forseti Það er augljóst að ég hef ekki orðað nákvæmlega þær breytingar sem orðið hafa á hv. þm. Einari Oddi Kristjánssyni. Ég spurði í ræðu minni áðan hvort búið væri að temja hv. þm. En það gleður mig mjög að ótemjan er mætt enn á ný því stór hluti ræðunnar var auðvitað í takt við það sem við höfum áður heyrt. En það sem ég átti við með þessari spurningu var það sem ég heyrði í hv. þm. í gær þegar við ræddum örlítið bréfaskriftir í þingsölum. Þá þótti mér hv. þm. vera heldur hallur undir framkvæmdarvaldið og, frú forseti, af því hafði ég áhyggjur. En ég heyri að ótemjan lifir enn í hv. þm. og ég vona að svo verði áfram.
Frú forseti. Það er rétt hjá hv. þm. að auðvitað eru mjög misjafnar ástæður fyrir því að stofnanir eru á fjáraukalögum. Ég tók það fram í ræðu minni að svo væri og að tekin væru dæmi af einstökum stofnunum án þess að fullyrða að þetta væri allt óeðlilegt. Hins vegar hlýtur maður að velta því fyrir sér --- og það var meginlína mín --- hvort eðlilegt sé að sömu stofnanir séu ár eftir ár á fjáraukalögum. Það er ekki vegna þess, hv. þm., að ég hafi svo miklar áhyggjur af því að allar stofnanir eða öll verkefnin fái of mikið af fjármunum heldur fyrst og fremst vegna þess að verið væri að blekkja með fjárlögum, þar væru vinnubrögðin ekki nægilega góð, áætlunargerðinni væri ekki sinnt nægilega og, hv. þm., ekki síður það að upplýsingastreymið til fjárln., a.m.k. minni hluta fjárln., væri ekki nægilega gott. Það vildi ég kalla agaleysi.
Frú forseti. Ég sé að tími minn er liðinn í þessu andsvari þannig að ég verð að geyma hinn stóra málaflokk, heilbrigðismálin, til seinna andsvars.