Menntamálaráðherra (Tómas Ingi Olrich):
Herra forseti. Í þessari umræðu hafa komið fram all\-athyglis\-verðar áherslur og mismunandi, ekki síst innan Samfylkingarinnar. Hv. þm. Björgvin G. Sigurðsson, sem er ungur þingmaður, er í sama farvegi sem Alþýðuflokkurinn var um 1991 sem var þá í raun á móti því að stofna sjálfstæðan háskóla á Akureyri og vildi fyrst og fremst hafa þessi mál undir hatti Háskóla Íslands. Þeir töldu að það væri veikleiki fyrir okkur, svo fámenna þjóð, að stofna nýjan skóla.
Hv. þm. Össur Skarphéðinsson hefur endurskoðað afstöðu sína til þessa máls í ljósi þess sem hefur gerst. Það var rétt að gera það. Ég veit ekki hvort hann tjáði sig mikið um málið á þeim tíma en það er klárt mál að Alþýðuflokkurinn hafði þá opinberlega, samkvæmt málflutningi þáv. formanns hans, miklar efasemdir um stofnun háskólans.
Ég ætla hins vegar að gera að umtalsefni hvort það er í raun rétt fullyrðing að fámennið sé stærsti veikleiki háskólastigs okkar. Það er bara ekkert sem bendir til þess að háskólastigið hjá Íslendingum sé veikt. Það er ekki veikt. Á alþjóðlegan mælikvarða er íslenska háskólastigið sterkt. Það hefur sýnt sig að við erum að sækja í okkur veðrið, bæði að því er varðar styrkleika háskólastigsins og einnig að því er varðar heildarfjármuni sem renna til þess og til rannsókna á Íslandi.
Ég vil vara menn við málflutningi eins og þeim sem hér kom fram hjá hv. þm. Jóni Bjarnasyni, að Ísland væri eins og lítill hreppur. Til hvers eru svona orðaleppar, með leyfi að spyrja? Þetta er minnimáttarkennd sem á sér enga staðfestingu í raunveruleikanum.