Aðrar útgáfur af skjalinu: PDF - Word Perfect. Ferill 493. máls.
131. löggjafarþing 2004–2005.
Þskj. 1257  —  493. mál.




Breytingartillögur



við frv. til tollalaga.

Frá meiri hluta efnahags- og viðskiptanefndar (PHB, DJ, BÁ, UMÓ, GunnB).


    
     1.      Við 1. gr.
                  a.      Við greinina bætist nýr töluliður sem verði 3. tölul., svohljóðandi: Ábyrgðaraðili fars: Útgerðarmaður eða flugrekandi.
                  b.      Í stað „6. gr.“ í 17. tölul. komi: 5. gr.
     2.      Við 7. gr.
                  a.      Orðin „og hafa ekki lögheimili hér á landi“ í 1. mgr. 4. tölul. 1. mgr. falli brott.
                  b.      Á undan lokamálsgrein 4. tölul. 1. mgr. komi ný málsgrein, svohljóðandi:
                       Ákvæði þessa töluliðar gilda með sama hætti um tengivagna, skrásetta erlendis, sem eru ætlaðir til flutnings á vörum til og frá landinu.
     3.      Við 21. gr. 1. mgr. orðist svo:
                  Ef óskað er bindandi álits um tollflokkun vöru skal senda skriflega beiðni þar að lútandi til tollstjórans í Reykjavík. Ákvörðun tollstjórans um bindandi tollflokkun vöru er bindandi gagnvart fyrirspyrjanda og tollyfirvöldum, nema hún sé afturkölluð af tollstjóranum eða henni breytt eftir kæru til ríkistollanefndar, sbr. 118. gr. Komi til afturköllunar ákvörðunar um bindandi tollflokkun vöru gildir ákvörðunin uns afturköllunin hefur verið tilkynnt álitsbeiðanda.
     4.      Við 26. gr. Fyrri málsliður 1. mgr. orðist svo: Ráðherra getur í reglugerð heimilað einfaldaðar skýrslugjafir vegna póstsendinga, smásendinga og vara sem ekki eru á farmskrá.
     5.      Við 30. gr. 2. mgr. verði 3. mgr. og orðist svo:
                  Öllum öðrum aðilum, bæði tollskyldum og öðrum, er skylt að láta tollstjóra í té ókeypis og í því formi sem óskað er allar nauðsynlegar upplýsingar og gögn, til nota við almennt tolleftirlit og áhættugreiningu, er hann fer fram á og snerta innflutning vöru eða sendingar sem og flutning farþega til og frá landinu. Í því sambandi skiptir ekki máli hvort upplýsingarnar varða þann aðila sem beiðninni er beint til eða aðra aðila sem hann getur veitt upplýsingar um.
     6.      Við 33. gr. Í stað „29. gr.“ í fyrri málslið 2. mgr. komi: 28. gr.
     7.      Við 40. gr. Í stað orðanna „lög um aðskilnað dómsvalds og umboðsvalds í héraði“ komi lög um framkvæmdarvald ríkisins í héraði.
     8.      Við 43. gr. Á eftir orðinu „farmflytjendur“ í 2. tölul. komi: tollmiðlara.
     9.      Við 46. gr. Í stað „3. mgr.“ í 3. mgr. komi: 2. mgr.
     10.      Við 57. gr. Í stað „169. gr.“ í 3. mgr. komi: 164. gr.
     11.      Við 78. gr. Í stað „73. gr.“ í 1. mgr. komi: 69. gr.
     12.      Við 81. gr. Í stað „85. og 86. gr.“ í 2. mgr. komi: 82. og 83. gr.
     13.      Við 86. gr. 1. mgr. orðist svo:
                  Komi fram vöntun í vörusendingu, sem ekki var sýnileg við affermingu fars, í heild eða að hluta, sem sett er á geymslusvæði fyrir ótollafgreiddar vörur skv. 1. mgr. 69. gr. eða geymd er samkvæmt ákvæðum 3. mgr. 69. gr. er leyfishafa skylt að greiða toll og önnur aðflutningsgjöld af því vörumagni sem vantar miðað við skráningu skv. 76. gr., að viðbættu 20% álagi á toll og önnur aðflutningsgjöld, nema leyfishafi geti fært fullnægjandi sannanir fyrir því að vöntunin sé komin til áður en sendingin var flutt inn á tollsvæði ríkisins.
     14.      Við 87. gr. Á eftir orðunum „greiða toll“ í 2. mgr. komi: og önnur aðflutningsgjöld.
     15.      Við 101. gr. Í stað „1. mgr. 95. gr.“ komi: 1. mgr. 91. gr.
     16.      Við 103. gr. Í stað „6. tölul. 1. mgr. 7. gr.“ í 2. tölul. komi: 7. tölul. 1. mgr. 7. gr.
     17.      Við 105. gr. Orðin „laga þessara“ í 1. mgr. falli brott.
     18.      Við 110. gr. Í stað „123. gr.“ í 3. mgr. komi: 115. gr.
     19.      Við 120. gr. Í stað „3. mgr. 73. gr.“ í fyrri málslið 6. mgr. komi: 3. mgr. 69. gr.
     20.      Við 125. gr. Greinin orðist svo:
                  Dráttarvextir skulu reiknast á vangreidd aðflutningsgjöld frá og með gjalddaga og innheimtir í ríkissjóð. Þó verða dráttarvextir einungis ákvarðaðir frá því að innflytjanda barst tilkynning um fyrirhugaðan úrskurð um endurákvörðun skv. 111. gr. Dráttarvextir skulu vera þeir sömu og Seðlabanki Íslands ákveður skv. 6. gr. laga nr. 38/2001, um vexti og verðtryggingu.
                  Nú verður ljóst þegar álagningu aðflutningsgjalda lýkur eða við endurákvörðun þeirra að meira hefur verið greitt en sem nemur endanlegum álögðum aðflutningsgjöldum og skal þá endurgreiða það sem ofgreitt var ásamt vöxtum fyrir það tímabil sem féð var í vörslum ríkissjóðs. Skulu vextir þessir vera jafnháir vöxtum sem Seðlabanki Íslands ákveður og birtir á hverjum tíma skv. 1. mgr. 8. gr. laga nr. 38/2001, um vexti og verðtryggingu.
                  Sé kæra til meðferðar hjá ríkistollanefnd og nefndin kveður ekki upp úrskurð innan lögboðins frests skv. 9. mgr. 118. gr. skal greiða dráttarvexti af fjárhæð sem ríkistollanefnd úrskurðar að skuli endurgreiða, eða dæmd er síðar, frá þeim tíma þegar frestur nefndarinnar til þess að kveða upp úrskurð leið.
                  Ætíð má krefjast dráttarvaxta frá þeim tíma er dómsmál telst höfðað til endurgreiðslu aðflutningsgjalda.
     21.      Við 138. gr. Í stað orðsins „tollbindingu“ í 1. mgr. komi: tollabindingu.
     22.      Við 139. Í stað orðanna „annarra fríverslunar- og milliríkjasamninga og bókunum við þá“ í 2. mgr. komi: ákvæðum annarra fríverslunar- og milliríkjasamninga og bókana við þá.
     23.      Við 163. gr. Í stað „191.–193. gr.“ í 2. mgr. komi: 183.–185. gr.
     24.      Við 172. gr. Á eftir orðunum „Hver sem“ í 1. og 2. mgr. og orðunum „Tollmiðlari sem“ í 3. mgr. komi: af ásetningi eða stórfelldu gáleysi.
     25.      Við 173. gr. Fyrri málsliður 2. mgr. orðist svo: Hafi einstaklingi, félagi eða stofnun verið veitt leyfi til að gefa út skjöl þau og vottorð sem nefnd eru í 1. mgr., en ekki hefur verið sannað hver hafi undirritað þau, má gera viðkomandi leyfishafa sekt ef hann er einstaklingur og hefur ekki sýnt nægilega varkárni við meðferð eða vörslu skjalanna.
     26.      Við 174. gr. Á eftir orðunum „lás eða innsigli tollgæslunnar“ í 2. mgr. komi: eða annað tolleinkenni.
     27.      Við 178. gr. Við greinina bætist ný málsgrein, svohljóðandi:
                  Brot skv. 1. mgr. varða refsingu ef þau eru framin af ásetningi eða stórfelldu gáleysi.
     28.      182. og 183. gr. falli brott.
     29.      Við 184. gr. Fyrri málsliður 2. mgr. orðist svo: Svipta má þann leyfinu sem öðlast hefur starfsleyfi samkvæmt lögum þessum til þess að vera tollmiðlari, reka geymslusvæði fyrir ótollafgreiddar vörur eða stunda önnur sambærileg störf ef hann hefur brotið gegn refsiákvæðum þessa kafla eða með öðrum hætti sýnt af sér stórfellda vanrækslu í starfi sínu.
     30.      Við 191. gr. Í stað orðsins „númeri“ í fyrri málslið 3. mgr. komi: sendingarnúmeri.
     31.      Við 197. gr.
              a.      Í stað „3. tölul. 8. gr.“ í 8. tölul. 1. mgr. komi: 3. tölul. 7. gr.
              b.      Í stað orðsins „tollstjóra“ í 9. tölul. 1. mgr. komi: tollyfirvalda.
              c.      Í stað orðanna „um borð í“ í 11. tölul. 1. mgr. komi: með.